bugün

tutamadım kendimi sözlük, mesaj attım. umarım gercekten mutlu olmustur. dalga mı gecti acaba ya. neyse bugüne özeldi zaten ya rahatsız etmem bir daha. kendimi asağılamam ne zaman bitecek merak ediyorum, bitse de her seyin en kötüsünü kendime layık görmekten vazgecsem.
Ya baya itiraf falan yapmışsınız hırsla helal olsun.

Hala da şu başlığa 00.00da yazılıyor tebrikler.

Bu hırsı hayatlarınızda gösterseniz milyoner olurdunuz la.

Sevgiler...
Bazen elimde ki hastalığı - kuğu boynu deformitesi (fakat konjenital bu nedenle sakat değilim) - kullanarak sakat taklidi yapıyorum. Böylece otobüste yer veriyorlar bende oturuyorum.
abi yok böyle bir guzellik nasil desem onu görunce slow motion oluyor hayat kalbim gümbur gümbur atiyor beynim birkaç saniyeligine duruyor aşık oldum sözluk!!
Kimseye güvenemeyecek kadar korkağım.
itiraf ediyorum: bu başlıktan nefret ettim iyice. bu ne arkadaş her girdiğimde illa karşıma mı çıkar? hayır amk sözlükte hemen hemen buraya entry girmeyen kalmamış. hala kim giriyor bu kadar entriyi buraya?
öğretmen bir arkadaşım facebook'ta bir video paylaşmış. videonun içeriği şu, muhabir orta okullu çocuklara Atatürk'ün ölüm tarihini falan soruyor. bazı çocuklar da utanmışlar falan belki anlık unutmuşlar işte, cevaplayamıyorlar. öğretmen arkadaşımın video iletisine yazdığı şey, "yaşamayın siz yaa." ulan önce merhameti öğren de sen sonra Atatürk'ü öğretirsin çocuklara zaten işin bu.
Seni çok özledim geri dön.
seni bir daha göremeyeceğimi çok iyi bilsem de, ölmeden önce son bir kez görmek istiyorum seni. herhalde ancak o zaman huzur bulacağım.
pilli bebek fotograf,

barış manço gülbebeğim,

cem adrian kan revan içindeyim,

bu gecede bunalımdayız. bekleriz.
bir yıl geçti avcumun içine koyduğu gülün kokusu bir dirhem eksilmedi...
kısa ve net aga hayat bizi sikip atıyor.

aç bi küçük entryleri oku oku iç amk. millet dertli.
Geçen gün dershaneden çıktık arkadaşlarla 7 gibi. Yürüyorduk boş boş sonra burcuyu (eski sevgilim, hayatta en çok sevdiğim varlık) gördüm. Okulda nerdeyse hiç görmediğim için afalladım. Arkadaşlarıma görüşürüz dedim ve burcu şimdi nereye gitmiştir diye düşündüm. Otobüs durağının oraya baktım ve bingo orada bekliyordu. Otobüs gelene kadar çaktırmadan onu seyrettim. O sırada gözlerimden yaşlar aktı gitti. Otobüs kalktı ve hayatımda yaptığım en slow yürüyüşle tekele girdim. Iki bira aldım. Geçtim bir kuytuya. içtim, ağladım, şarkı dinledim. Onun en çok sevdiği bana attığı şarkıları dinledim. Uzun uzun oturdum sonra eve gittim. Yüzümde öyle mağlup bir ifade vardı ki eve geldiğimde annem niye geç kaldın bile demedi. Duşa girdim ve sonra yattım hemen. Saatlerce yattım ama uyumadım. Onu düşündüm, onunlayken ne kadar mutlu olduğumu, gittiğimiz ilk filmi, gittiğimiz ilk kafeyi. Evet sevlili sözlük, arkadaşlarım bana sürekli ondan çok daha fazla seveceğim biriyle karşılaşacağımı söylüyor. Ama ben buna hiçbir zaman inanmayı başaramadım. Defalarca intihar etmeyi düşündüm. Hayat beni daha ne kadar mutsuz edebilirdi. Ama yaşamaya devam ediyoruz. Sırf bizi sevenler üzülmesin, dünyaları başlarına yıkılmasın diye. Yani içimde bir umut olduğu için sürdürmüyorum hayatı sadece başkalarını düşündüğüm için. Birisi bana gelip 70 yaşına kadar yalnız yaşayacaksın ama 70 yaşında burcuyla evleneceksin lakin bir günlük ömrün kalmış olacak kabul ediyor musun? Evet kardeşim sonuna kadar evet. içimde şu an şöyle bir istek var. Ben yine bir gün akşam üzeri onu durakta görücem. Yanına gidicem içimde ne var ne yok söyliycem. Onu evine kadar yürüyerek bırakıcam. Yürürken birbirimize söyleyemediğimiz ne varsa söyliycez. Ama en sonu mutlu olacak. Sanırım en büyük ama aynı zamanda en imkansız hayalim bu. Işte böyle sözlük.
3saat eski sevgilimle konustum baska bir numaradan aradi onun oldugunu bilerek actim ve cok duzgun konustum sesim bile yukselmedi neden konustum ne konustum hic bilmiyorum ama ben bir kez daha anladim ki vicdanim rahat uyuyabilirim anladim ki bir insan ne kadar sevilebilirse o kadar sevmisim o kadar cok fedakarlik yapmisim saglik olsun sozluk.
81'de papaz çalıp 134 açan bendim.(bilen bilir bu oyunu)
şu alkolizm,biyopsi olaylarından sonra şu lanet sehırde tek basıma hastaneye gitmek beni deli gibi korkutuyor. çünkü lanet olası olayların hepsinde yalnızdım.hepsinde tek basıma aldım haberleri,tek basıma yedım iğneleri ve uyandığımda kimse yoktu başımda.ve bu yüzden şimdi ne zaman tek basıma hastaneye gitsem sanki kötü bir şey olacakmış, sanki oraya yığılacakmışım hissi.
bıktım bu baş dönmelerinden,mide bulantısıyla uyandığım sabahlardan.
aç karnına verdiğim kan tüplerinden.
kendime verdiğim sözü bozdum sözlük şimdi de pişmanlığı ile eriyorum.
onun resimlerine bir daha bakmayacağıma söz vermiş uzun süre de tutmuştum.
ama bugün yapamadım ya.
yeni resimler eklemiş, hatta beni götüreceği o gizemli yerin fotosunu bile koymuş.
çok mutlu oldum önce ama şimdi........
eve gidip battaniyeme sarılıp ağlamak istiyorum.
günlerce yataktan çıkmayayım istiyorum.
sesini bir kez daha duymak için neler vermezdim..
bunlar hep mevsimden; sonbaharı sevmemden.. sarı yapraklara olan tutkumdan..
esen rüzgarın aklımı karıştırmasından..
onu özlemem de hep bulutlar yüzünden.. hepsi bir olmuş onun profilini çizmişler sanki..
beni sırılsıklam eden şey de yağmur zaten..
çok özlüyorum seni, eşşek !
az önce, tanıdığım birinin yazar olduğundan emin oldum.
Is yerimde terfi aldım bugün.
bu senemi kötü insanları tanıma senesi ilan ediyorum.
iktisat hocasından nefret ediyorum. dersinden de.
Zaten olmazdi be sozluk
Yapamazdik yani.
Boylesi daha iyi oldu.
dün izin yaptım pişmanım.
1 yıldan fazla oldu alkol almadım canım çok fena alkol istiyo özellikle rakı.