sözlük yazarlarının itirafları

sözlük yazarlarının itiraf ettikleri sırlarıdır.

(bkz: ben orospuyum)

http://www.youtube.com/watch?v=gRjsXfD6ivo

Sana gönlümü verdim ey nazlı güzel
Seni almazsam, gözlerim açık gider...
gibi bi şarkı söyeleyen ilk sevgili ile evlenicem.

ben olsaydım;

mahalle maçının ortasında beni bakkala göndermeye çalışan komşu teyzelerin ağzına gözüne vururdum.

hadi olmadı sütlerine tükürür

sigalarını ezer

ekmeklerini yere sürerdim

Uzun süredir hattıma tl yüklemiyorum. Bugün operatörümden mesaj geldi. Şu kadar tl yükleyin her yöne şu kadar dakika kazanın diye. Hiç tl yok hattımda, yüklemem lazım ama yüklemicem. Daha cazip bir teklifle gelsinler.

yolda gelirken bir şeyi eksik yaptım ama ne diye düşünürken, bir anda aklıma geldi; rehber>ara>kartvizit sil.

haftada en az 1 kez aynı sokakta aynı kedi tarafından neredeyse eve kadar takip ediliyorum.

(bkz: her gün peşime bıyıklı takılıyor)

anladım ki büyük konuşmamak gerekiyo sözlük. hem de hiç.

-vay efendim yok ben asla sigaraya başlamam çok iğrenç zaten.
-ben sigara içen arkadaşlarıma giderken hep aynı şeyleri giyiyorum ki tüm giysilerime sigara kokusu sinmesin.
-abi içmeyin nefes alamıyorum.

her şey dün tek bir sigara fırtıyla başladı sözlük kimde sigara görsem tek fırt çekiyorum.
2 aya başlayacağım sanırım. geçmiş olsun.

ne yapmam gerektiğini bir türlü anlamıyorum sözlük. Hemde her konuda. Psikolojik tedavi almak istemiyorum. Ortalıklarda gözünü açamayan bir soru sorulduğunda heee diye bir yanıt veren aptal bir insan olmak istemiyorum. Sorunlarımın olduğunu biliyorum ama bir çözüm yolu bulamıyorum efenim.

en yakın erkek arkadaşımın facebook şifresini biliyorum fakat kendileri bildiğimi unuttu. *

yine zamansız uyudum. yine uyandığım vakit onu düşünmekten başka bir şey yapamayacağım lanet bir vakitti. yine melankoli içine daldım. seni her gördüğümde daha da acıyor canım, aldırmıyorum güzel yüzünü görmenin yanında çektiğim acı önemsiz diye. keşke beni sevebilseydin be sevgili. o zaman sözlükte en sevdiğim başlık bu olmazdı hem.

insanların tavan yapan egolarından nefret ediyorum. hele şu arkadaşları tarafından pohpohlanan şımartılan kızlar var ya hepsini boğmak istiyorum. bak sinirlendirdiler yine gece gece.

üniversite 1. sınıfta saf salak bir çömezken, ve yurtta daha 5. günümken, 2 kız kantinde yanıma oturup, benimle muhabbete başlamıştı. 5-10 dk sonra, kızlardan biri evli olduğunu, ama evlilerin yurtta kalamayacağını, hatta 2 yaşında bir kızı olduğunu söylemişti. kimseye söylememem için de yemin ettirmişti. ben de birsürü yeminler ederek kimseye söylemeyeceğime söz vermiştim.

asıl itirafım:

ben bunu 4. sınıfa kadar kimseye söylemedim, ancak o zaman anlamıştım keklendiğimi. ondan sonra da söylemedim kimseye,

e ne kadar saftirik olduğumu herkesin bilmesi gerekmiyor di mi...

işin komiği, oldukça zor bir bölümden, 100 küsur kişilik bir sınıftan dereceyle mezun oldum, ilkokul, ortaokul ve lisede de dereceyle mezun olmuştum sözlük.

evet ilk kez sana itiraf ediyorum.

bugün otobüsteyken, başımda orta yaşlarda bir kadın vardı. yer vermem için gözlerimin içine bakıyordu.
sonra baktım, bir rahatsızlığı yok, ayakta duramayacak kadar yaşlı da değil. bana ne mına koyim dedim döndüm önüme.

kafamı kaldırdım bir ara, baktım hala bana bakıyor. deli oluyorum lan. nolur sanki yarım saat ayakta dursan be kadın? ölecek misin? bizim canımız yok mu?

neyse. ineceğim durağa geldim. kalkar kalkmaz oturucak biliyorum. çıkardım ağzımdaki sakızı koltuğa yapıştırdım, çaktırmadan. ayağa kalktım hemen oturdu elbette.

pişman mıyım? asla!

bugun hayatimdaki en pasif gunlerden biriydi. 27 saattir yurttan disari cikmadim ve sadece ranzada uzanip sozlukte surttum. yalnizlik budur iste. itirafimda bu iste; yalnizim.

4 gün önce aldığım nokia n73 telefonumla hergün fotoğraf çekiyorum.4 günde 169 fotoğraf çektim.

cumartesi akşamı başıma birşey gelecek diye cidden tırsıyorum.. normal maçları derbi havasında izleyen ben bu maçı nasıl bir heyecanla izleyeceğim bilemiyorum.. herkesten gizli 1 kutu kalp ilacı aldım.. umarım gerek kalmaz..

korkuyorum.

evet aday olarak belirlediğim kızlarda sekiz dörtlük olması koşulu yüzünden bir bok bulamadım sözlük ve ilgimide kaybediorum sanırsam evet suçta bende onu da kabul ediyorum iyi geceler der çeker giderim.

bugün şebnem ferah konserine gittim ve gittiğime bin pişman oldum. bi konser anca bu kadar sıkıcı olabilirdi. daha önce de gitmiştim ama eğlenmiştim. bu akşam vasattın şebnem üzgünüm.

sevgililik ilişkilerinde karşı tarafı çok sevdiğini hissettirdikten sonra karşı taraftaki bu beni seviyor nasıl olsa her dediğime her yaptığıma katlanır tarzında özgüven patlaması yaşanmasından, sevginin bu şekilde hor kullanılmasından nefret ediyorum. kimse vazgeçilmez değildir, sevgi de bir yere kadar.

Gece 12 den sonra girdiğim entrilerin bir bölümünü belki o da okuyordur düşüncesiyle giriyorum..

son 1 haftadır her gece gizli gizli içip yatıyorum.
zaten işten eve gelmem gece yarısını buluyor. ilk başta ufak votkalardan alıp içtim 1-2 gün.
baktım olmayacak, geçen gün büyüğünden bi votka kaptım. her gece eve gelince birkaç bardak devirip yatıyorum.
ama ne güzel uyutuyor ha. yeminle bildiğin sızıyorum yatağa. mis.
misal bugün yine içeceğim. iş gömleğimi makinaya attım, makinanın bitip gömleği asmayı bekleyeceğim mecbur. eh makina da 1 - 1,30 saat sonra anca biter. ben de baktım evde ekmek kalmamış, makarna yapıyorum şu an. o pişip yiyene kadar 45 dakka falan geçer. geriye kalan sürede de içerim. sonra makina biter, gömleği asarım ve derin, huzurlu bir uykuya geçerim.

hayat ne tuhaf sözlük, requiem for a dream parçasıyla mutlu olan insanlar falan değişik bişi, hayattan bir nebze olsun kopmama sebep oldu * ilahi yazarlar yani, ne diyim.

ben, onu seviyorum. O, baskasini seviyor. O bana mesaj atiyor. "bugun hic arayip, sormadi" diye. bu ne izdirap!

bazen çok konuşuyorum ben olm ya.
tamam 23 sene sonra itiraf ediyorum kendime, ben çok konuşuyorum oldu mu, ok mu, rahat mısınız lan söyleyin.
değilseniz falan pankart açıcam allı güllü.
amk şu halime bak.
nasıl mı itiraf ettim kendime?
yine geçenlerde konuşuyorum söylemesi ayıptır.basmışım gaza, 400, 500 kmleri görüyorum. yandan lambourgini, ferrari falan geçse farkedip yön değiştirecekler, yarışa duracaz o derece.
neyse baktım olmayacak böyle, bir fenalık bastı beni, kızardım, tansiyon tavan falan.
her zamankinden daha farklı bir şeyler var hissediyorum, tahammül edemiyorum kendime, çarpıntı da başladı mı.
işte tam o anda pat diye kestim konuşmayı ortada bir yerde.
sonra şöyle bir baktım etrafıma, ne göreyim.
2 ölü, bir yaralı, diğerleri de gavurdan kaçar gibi, sarıklarını sağ ellerinde, sol elleriyle de şalvarlarını tuta tuta kaçışıyorlar sağa sola.
sorsam aralarından birine,'özet geç piç' desem cevaplayacak adam yok lan. vallahi adam yok.
işte orada, tam da o anda, hayatımın en kritik kararını verdim.
hiç konuşmuyorum artık olm.
değil cımbız, köfte kızartırken validemin kullandığı o kafam kadar maşayı getirseler yine laf alamıyorlar ağzımdan, yine laf alamıyorlar.( ah sevdiceğim, sen hariç tabi)
görün lan. kendimden çok sizi düşünüyorum.
suskunluğum türk varlığına armağan olsun.
ne mutlu itiraf edene!