sözlük yazarlarının itirafları

bazen çok konuşuyorum ben olm ya.
tamam 23 sene sonra itiraf ediyorum kendime, ben çok konuşuyorum oldu mu, ok mu, rahat mısınız lan söyleyin.
değilseniz falan pankart açıcam allı güllü.
amk şu halime bak.
nasıl mı itiraf ettim kendime?
yine geçenlerde konuşuyorum söylemesi ayıptır.basmışım gaza, 400, 500 kmleri görüyorum. yandan lambourgini, ferrari falan geçse farkedip yön değiştirecekler, yarışa duracaz o derece.
neyse baktım olmayacak böyle, bir fenalık bastı beni, kızardım, tansiyon tavan falan.
her zamankinden daha farklı bir şeyler var hissediyorum, tahammül edemiyorum kendime, çarpıntı da başladı mı.
işte tam o anda pat diye kestim konuşmayı ortada bir yerde.
sonra şöyle bir baktım etrafıma, ne göreyim.
2 ölü, bir yaralı, diğerleri de gavurdan kaçar gibi, sarıklarını sağ ellerinde, sol elleriyle de şalvarlarını tuta tuta kaçışıyorlar sağa sola.
sorsam aralarından birine,'özet geç piç' desem cevaplayacak adam yok lan. vallahi adam yok.
işte orada, tam da o anda, hayatımın en kritik kararını verdim.
hiç konuşmuyorum artık olm.
değil cımbız, köfte kızartırken validemin kullandığı o kafam kadar maşayı getirseler yine laf alamıyorlar ağzımdan, yine laf alamıyorlar.( ah sevdiceğim, sen hariç tabi)
görün lan. kendimden çok sizi düşünüyorum.
suskunluğum türk varlığına armağan olsun.
ne mutlu itiraf edene!