sokakta sarmaş dolaş gezen sevgilileri sorgulamak

dogru davranıştır. olay, yiyisme faslina donusup abartıldığında hiç de hoş olmayacaktir çünkü.

sizlere yaşadığım bir olayı anlatmak isterim.
bir gün evin oradaki çardakta kuzen ile oturuyor iken abimin ilk okuldan arkadaşı olma vesilesi ile sima aşinalığım olduğu bir zibidi çocuk ve sevgilisi yanımıza geldiler:
z.cocuk: naber abin nasıl? (diye masumane bir konuşma penceresi açar adeta.)
toblerone: (saf ve kötü niyetsizce cevap verir) iyi iste.. ne yapsın
z.cocuk:(bi yandan sevgilisini mincirirken)hmm iyiymiş.. ee sen anlayışlı kızsındır.. biz biraz ee.. ne bileyim.. izin verirseniz yalnız kalsak..eheheh
kuzen:(şaşkınlığını benden önce gizleyemez) ne münasebet? sizden önce burdaydik biz!
z.cocuk: tamam da canım yanı izin verin sizde.. (der sırıtarak)
kız: kikiki
toblerone:(lanet okuyarak ayaklanır) ev diye bisey var yalnız neyse ohomm gidelim kuzen.
*
yerleşik hayata geçilmesine rağmen hala bu tip insanların sokak düşkünlüğü ve dahası da çardaktaki iki kızcağızı yerinden etme münasebetine kendilerinde görecek kadar çirkefleşilmesi onu alınması gereken bir durumdur efendim.

(bkz: sokakta sarmaş dolaş gezen sevgilileri kıskananlar)