sinemada alkış tutayım derken yalnız kalan mal

büyük ihtimalle diğer seyircilerle farklı duygular paylaşarak gaza gelen insan.

kendini tiyatroda sanan maldır.

gezilerde ''ay akşamdan ışıktır'' diyen ama ve lakin kimsenin ''yaylalar yaylalar'' dememesi üzerine hayata küsen maldır bu.

en azından şizofren değildir. kaç kişiliğin var canım...

makul karşılanması gereken kişidir asla mal değildir saygısını göstermektedr.

yaptık bir hata maskeli besler filmine gittik, yanımıza hödük'ün teki oturdu.

gülünmücek yerde gülmeyi bırak , bir de alkışlıyor. espri olmasın diye dua edermi insan, ben ettim.

filmi zehir ettin, a.ına k.dumun coccuuu..

türk sanat müziği konserinde nebahat nebahat diye slogan atmaya eşdeğer bir durumdur.

şimdi çok eskilerde kalan, kötü karaktere küfretmek, battal gaziyi alkışlamak ve zor durumda kalan başrol oyuncusuna nasihatlar vermek gibi film izleme alışkanlıklarını geri getirmek isteyen kişdir...

sinemada neden alkışlanır bilinmez ama gerçekten yalnız kalması dilenen kişidir. tiyatro da, birebir canlı olarak görebildiğiniz oyuncuları alkışlamak kadar doğal birşey olmadığı gibi, sinemada bizi görmeyen karakterleri alkışlamak da bir o kadar saçmadır.

- bravo işte bu, şakşakşakşakşakşakşakşak.
- cemil otur, napıyosun allaşkına.
- ama hayatım şak......şak.......şak.......şak...................şak. yani topluluğu şu güzel yapım karşısında gaza getirmek istemiştim.
- valla cemil aldığım gibi geri koycam seni yaa. bezdirdin yeminle.
- aşkım ışıklar yanmadan çıksak salondan.
- üstün başında patlamış mısır olmuş, ne diyim ben sana cemil yaa ne diyim.
- aşkım ezme artık beni, bak bütün salon bize bakıyor.

bütün salon ;
-şakşakşakşakşakşakşakşakşakşakşakşak bravo cemil abiii, yalnız değilsin.
*