bugün

kendi parasıyla kendini zehirlemekle kalmayıp çevresindeki insanlara da zarar veren, rasyonel düşünceden uzak, mal insan eylemi.

(bkz: 21 inci yy da sigara içenlerin mal olma ihtimali)
sigarayı kötü birşey sanan bünyenin sanısı,
sigaradan dolayı aileden birinin akciğer kanseri olduğunu söylediğin zaman bile sigraya tiryakisinin bu söylediğini hiç sallamadan devam edebildiği bir eylem.
haydar ergülen'in bir şiirinde kendine göre bir açıklama da bulmuştur sigaranın insanın kimliğine ait bir parça oluşu.

Orhan Kemal romanlarında rastlardım o kadına
hani tütün içen adamını kokusundan sever ya,
tüttüm durdum da onca biri çıkıp demedi:
o sigarayı bir tutuşun var ki adamım
kim görse aşka düşer de kül olur ona!
Başka resmim olmadığındandır bunca kül bunca duman
o da eskidenmiş meğer, sönmüş, yetişemedim
tütünün fiyaka sayıldığı büyülü zaman
(bkz: tutun/#4349291)
sigaranın parasını el.
dumanını yel.
zehirini de içen alır.

bu sebeple iyi bir alışkanlık olmadığı su götürmez bir gerçektir.
yetişen yeni nesil için kesinlikle teşvik edilmemeli ancak dünyada yokmuş gibi de filmler de mozaiklenmeyerek aslında dikkat çekmeyecek sıradan birşeyide körün gözüne sokmamak lazım diye düşünüyorum.
sigarayı iyi bişeymiş gibi gösteren kişinin, gösterdiği kişiye "ulan ben yadım, sen de yan" demesidir.
daha çok hollywood filmlerinde artistlerin sigara içişlerinden kapılabilinecek/etkilenebilecek gösterişlerdir.
(bkz: sigara içenlerin salak olabilme ihtimali)