sevilmiyor olmanın tuhaf acısı

Sevilmeye sevilmeye buz kesildik.

görsel *

Farkindasindir. Bilirsin. Ama ne sen vazgeçebilirsin ne de karşıdaki yardım eder. Herşeyin üstesinden gelinirde neden beni sevmedin diye sorulmaz.

Alışınca geçiyor.

Böyle insanın içi yanmıyor ama bir sıcaklık basıyor boğazı düğünlenmiyor ama kelimeler içeride hapis kalmak istiyor. Dünya dönüyor ama zaman duruyor.

Böyle gibi gibi.

Kaldı ki sevilmiş gibi hissetmek daha kötü.

Yüreğin bi buruk kalır böyle. Kimseye ait olamazsin. Yetimhanede buyumus bi cocuk gibi kimsesiz hissedersin kendini.

Yazan vs kimdir bilmem...

Beni sevmedi.
Bu mühim değil, kimseye kendini sevdiremezdin. insanlar şanslı olanlar ve şanssız olanlar diye ayrılır. Kendini şanssızlardan sayar, yaşamaya devam edersin.
Beni sevmedi.
Bu önemli değil, zaten beni kimler sevmedi saymaya vaktim yok. insanlar mutlu olanlar ve mutsuz olanlar diye ayrılır. Kendini mutsuzların içine katar devam edersin.
Beni sevmedi.
Bu tuhaf değil, acısı derin, sorgusu uzun ama kabullenilir. insanlar aşık olanlar ve aşık olunanlar diye ayrılır. Kendini aşık olanların en aptalı ilan eder devam edersin.

Beni sevmedi,
Beni seviyormuş gibi yaptı.
Bu mühim,
Bu önemli,
Bu tuhaf,
Bu kabullenilemez ve katlanılamaz.
Bunun ağrısı dinmez, bunun kırgınlığı unutulmaz.
Sevilmiyor olmanın çaresizliğinden sağ çıkar da herkes, sevildim sanmamın düşüşünden kurtulamaz.

sevmesini istedigim kisi tarafindan sevilmemek beni sinir ediyo, acidan ziyade.

Sokakta yürüyen 10 insandan 5 i çift amk.
Bu kadar insan nasil denk geldi de sevgili olmayi becerdiler.

insani üzer.

Edit: pardon 6 si çift amk. Sizde uyarmiyorsunuz...

Kelimelere dökülemez.

beni neden sevmiyorsunuz ki?

Bosa kurekle cekmekle ayni seydir.

Böyle ellerinden içinden bir sızı geçer kalbinin kırıkları gözünde damla damla yaş olur.

Bizi sevmesini istedigimiz kisiler disinda herkes seviyor ve biz nankorluk yapiyoruz. Bu daha tuhaf.

Yaşantım boyunca bir şey yapmayarak edindiğim tecrübeye göre sevilmek için öncelikle sevmek gerekli. Sevdiğini belli etmek. Sevdiğini söylemek. Sevmekten korkmamak. Herkes sevilir, fakat sevmediği için sevildiğini anlayamaz.

Sevilemeyebiliriz kimse kimseyi sevmek zorunda degil ama keske o umudu yesertmeseniz. Hani boyle ne kal diyen ne gitmeye izin veren halinizle icine icine işliyorsunuz ya insanin. Hayatının en önemli parçası olup, uzun zamanlarını çaldıktan sonra kayıtsız kalıyorsunuz, ne var ne yok oluyorsunuz ya. Ustelik bunun bilincinde olup sonra ben seni üzmek istemedim diyorsunuz ya O cok koyuyor.

Sevmeye cesaret etmeden bilemezsin bazen.

Yalnızlaşırsın, ne olacak ki dersin ben kendi kendime yeterim, yetemezsin.

çok tuhaf bir his, seni her an yakalama ihtimali olan bir tuzak gibi. hüzünleniyorsun, o an için her şey anlamını yitiriyor. arkadaşlarınla yürürken, herhangi bir şeyle meşgul olurken arkandan sesleniyor 'sevmiyor lan seni' diye, sonra ağır bir sessizlik çöküyor içine, kulakların duymaz gözlerin görmez oluyor. soruyorlar işte 'noldu sessizleştin filan' diye. verecek cevabın bile yok. sorular çok, cevaplarsa yok.

tuhaf değildir aslında. sevilmiyor olmanın tuhaflığını; yani siz kendinizi bildiğiniz için, neden sevilmiyorum lan acaba neyim eksik ki diye düşünebilirsiniz de. acısının tuhaf geliyor olması asıl tuhaf olanıdır. sevilmiyor olmaktan memnun olan kişiler olsa bile, içten içe ufakta olsa dahi bir acısı vardır ya. insanız sonuçta. hiç değilse safi sevilmek özgüven verir ya.

Böyle sıcakta eriyip giden dondurma buharlaşan deniz suyu gibi dimi.
Hiç yokmuş gibi.

Belli bir yaştan sonra umrunuzda olmuyor. Ha bir eksik ha bir fazla. Sadece sizi sevenleri ihmal etmeyin yeter.

Birde bunun önceden deliler gibi sevilip sonradan sevilmeme modeli vardır ki en çok o yaralar insanı.

(bkz: Varoluş sancısı)

Bir paket özfarkındalık panzehirdir. Önerilir.

artık tuhaf gelmeyen acıdır.

Hiç geçmez acısı olmasada sızısı var geçmiyor işte.