sevilen şiirin en vurucu cümlesi

Sende gördüğümü görecekler diye ödüm kopuyor.

Özdemir asaf

Beni koyup koyup gitmesen
Ne olursun.

''bir gün gözlerimin içine bak,
anlarsın ölüler ne için yaşarmış.''

Dün gece tabiat nasıl vakurdu?
Allahın da nabzı aşk ile vurdu…
Yollarda bir garip dolaştı, durdu,
Elinde sevdanın kitabı vardı.

Hüseyin Nihal Atsız

Hayattan canlı ölüm, günahtan baskın rahmet;
Beyoğlu tepinirken ağlar Karacaahmet...

artık ben kimsenin hiç kimsesi olmayacağım.. #nazımhikmet.

"üşüyorum,
kapama gözlerini."

"...kül mavinin yanına kirli sarı gelirse
sonbahar
sen benim yanıma gelirsen
kıyamet olur..."

Yetmez mi musâb olduğumuz bunca devâhi?
Ağzım kurusun... Yok musun ey adl-i ilâhî!
4 Cemaziyelevvel 1331 - 28 Mart 1329 (1913)
(Mehmet Akif Ersoy)

"sen beni öpersen belki de ben gangsterleşirim
belki de şair olurum seni de aldırırım yanıma
bilesin; göğsümde hangi yöne açmış tek gülsün
yani ya bu eller öpülür, ya sen öldürülürsün.

-haydi iç de çay koyayım."

Belki de aynı korkular içerisindeyiz, birbirimizden haberimiz yok.

Nasıl da unutmuşum bir başkasını sevdiğini.

görsel

http://www.youtube.com/watch?v=75rSdpt8OtM&t=6s

ayıramam ben bu şiirin hiçbiyerini!

dolsun içeri dedim soğuk
bırak
bırak ki zaman doğrulsun
doğrultsun bizi zaman.

duvarlarımı boyadım siyaha yansımasın yokluğun.

Yıldızlar aydınlık fikirler gibi havada salkım salkım..

Dönüp seslendim geri, merhametsiz birine,
Beni siz vursaydınız, şu gavurun yerine.

(bkz: boraltan köprüsü)

Gözlerim yaşlıda dudağım kuru
Sen attın içime ateşi koru
Ya rabbi sen beni koru
Yoksa yanım yanım kül olacağım
Osman yüksel serdengeçti.

önümden çekilirsen istanbul görünecek,
nerede olduğumu bileceğim.

(bkz: attila ilhan) (bkz: rüzgar gülü)

ey bir elinde mezarcılar yaratan,
bir elinde ebeler koşturan doğa

(bkz: adnan yücel) (bkz: yeryüzü aşkın yüzü olana dek)

Akşam oldu Tanrı dünyasına baktı
Yorulmuş bitkin, dinlenmesi için
Uykuları saldı.

Gündüzün çiğ beyazı bir kara yaygı
Hayvanlar bitkiler hava ateş toprak
insanlar sular hepsi karardı.

-gecede hatırlamak, Behçet Necatigil

ne güzel söylerdin sen güle güle
Cefa Yok hüzün yok keder yok bize.
Getirdiğin hale şimdi bak bir de
Cefalı kederli üzüntülüyüm.

iki şehri var gecenin, biri gözümde
tütüyor, birinin dumanı üstünde yağmur
gibi çöken siste, bana bu uykusuz
şehri niye bıraktın, göze alamadığım
bir şehrin yerine bütün şehirlerdesin,
gece değil istediğin hayli karanlık
bakışlı bir şehrin gözleriyle çarpışmak
hevesindesin! Gözlerini anlıyorum henüz
bağışlayabileceği gözleriyle çarpışmadı kimsenin;
gözlerimizi uzaklıklar değil ki yalnız
göze alamadığımız yakınlıklar da acıtır,
ve gözleri ancak gözler bağışlayabilir,
öyle acıyor ki gözlerim kim bağışlayacak,
sis değil, uykusuzluk değil, iki uzak
şehir gibi ayrılıktan kavuşmuyor gözlerim :
Biri hepimizle gözgöze gibi hala uykusuz,
biri sis içinde kirpiklerine kadar açık,
bu sessizliği kim bıraktıysa, göremiyorum
konuşkan gözlerinde tek sözcük bile,
gözlerimiz birbirine değmiyor gecenin iki şehrinde

Kimsenin kimseye gözü değmiyorsa, şiir niye.

imam hatipler kapatılsın.