sevgilinin yokluğuna alışmak

alıştım amk koymuyor artık.

Varlığıyla yokluğu bir olan birini düşünün. Sizi sürekli görmezden geliyor yok sayıyor. Mesajlariniza istediği zaman cevap veriyor arkadaşlarına ilişkim yok ki diyebiliyor. Evdeyim dediğinde birileriyle buluştuğunu ama size yarim saat dahi ayırmadığını düşünün. Bir de gelip size sitem ediyorsa aman aman kaçın.

Alışmıyor, alıştırılıyorsunuz. Bittiğinde de minik bi burukluk. Başka da bi bok yok.

çok kolaydır neresi zor bunun arkadaş..

sevmiş olabilirsin dahası aşık olmuş olabilirsin ama onun seni bir paçavra gibi bırakıp gittiğini düşünürsen zor olmadığını anlarsın.. zaten..

sabah olur uyanırsın aklındadır..
yatarsın gözünü kapadığında yine aklına o ilişir usulca..

zaman geçer, aylar belki yıllar artık eskisi gibi değilsindir..

olgunlaşmışsındır ve hayat sana ondan dahası olduğunu göstermiştir..

ve bir gün uykudan uyandığında sadece aynaya bakıp tebessüm edersin..

yüzündeki çizgiler onu sana anlatmaya çalışır ama sen sadece umut görürsün gözlerinde..

benliğini hatırlatan bir umut...

yokluk diye bir şey yoktur sadece düşünce gücü vardır,unutmak tamamen beyinde biten olaydır yokluksa boşluktan ibarettir.

artık donlarımı kendim giyebiliyorum. yavaş yavaş alışıyorum sanırım.

yokluguna alışmamak diye birşey yoktur. tamamiyle erkege baglı kızların uydurdukları bir deli saçmasıdır. unutulmak istenen kolayca unutulur.

(bkz: sus benide ağlatacaksın necati)