sessiz ve derinden yaşamak

hayatın etliğine sütlüğüne karışmamaktır.. isyankar olmadan razı olacağı şeyleri yaparak dozunda nefes almaktır.. böyle bir tercihte bulunan insan hayatın keyfini çıkartır mı bilinmez ama huzur kat sayısı milyarlarca insandan daha fazla olacaktır..

kendi sessizliğinde ve kendi derinliğinde boğulmaktır.

yaşıyormuş gibi davranmaktır...

pekala platonik aşk olabilir. seversin söyleyemezsin, hissedersin çaktırmamaya çalışırsın, anlamasından çekinirsin.çoğumuzun belirli zamanlarda yaşadığı gibi ; sessiz ve derinden.

edit : yazım yanlışı düzeltildi.

en güzel yaşama biçimlerindendir. tabi bu bünyeden bünyeye değişir. velhasıl sessiz ve derinden yaşamak nedir? binlerce entry girilse tanımlanamaz şahsımca çünkü herkesin sessizliği ve derinliği farklıdır. şöyle ki; benim derinliğim başkasına sığ gelebilir, başkasının derinliği bana okyanus derinliği gelebilir. ama güzeldir, yaşayan bünyeye güzeldir. okyanusların derinliğinde sessizlikle tüm dünyanın akışına inat yaşarsınız. herkes palyaço balığının peşindeyken sizi farketmezler hatta oltaya takılsanız bile sizi tekrardan suya atarlar. böyledir sessiz ve derinden yaşamak...

tabi sizi uzun bir süre soran gören tanıdıklarınız 'oo sen yaşıyormusun yahu' gibi cümleler kurabilir.

kırılırsın kırıldığını söyleyemeden bir bakarsın ki karşındaki tavır almış sana. senden önce o kırılmış. yanlış yerlerde oynuyorsunuz. o kırıyor seni ama trip yapan yine o. kırıklıklarını bırakıp bir de gönül almaya çalışmaz mısın işte bir yerler gerçek anlamda derinleşir o zaman. izleri hiç silinmeyecek hale gelir. sessizliğin bıraktığı o acı yalnızlık kalabalıklaşır boğazında. yutkunmak istersin canın acır. bu kadar bağlı yaşamak zorunda oluşuna kızarsın. kendine kızarsın. hep böyle olur. ve sen seyredersin. elinden bir şey gelmez çünkü eli kolu bağlı olmak deyimi tam bunun için yazılmıştır. o da acıtır. bir nefes alırsın ve o zaman anlarsın karadaki balığın neden nefes aldıkça çırpındığını. ki o da acıtır nihayetinde.