Şimdi boş bir vagonun içi umutlarımla kaplı, oturan uzaklaşır benden öfkelerim kadar yavaş.
Seneler öncesinde uçaklar yapardım kağıttan, kucak açardı gökyüzü uçar kaçardım her sabah. Bu gün benimle dört duvar, bu günlerimse çok tuhaf. Bu gün sırdaşım odam, bu günse uzak bulutlar.