nefret edilen kişiye daha çok acı çekmesi için söylenen cümlecik. aynı zamanda; cümle olmayı haketmeyen, küçük insanların küçük sığınaklarında ellerinde kalan son küçük kozlarını paylaştıkları cümleciktir.
sanırım anlık bir his. yani çünkü o kadar yoğun ki, devamlı hissedilse yorucu olur baya gibi...

(bkz: akıl başa derviş yola)