sehit askerden kalanlar

sehit askerden geriye huzun kalır yas kalır. bazen de boyle duygu yuklu siirler kalır.

Olur ya, bir çatışmada ölürsem,
Arkamdan yas tutmayın.
Bırakın toprağımda rahat içinde yatayım.
Bedenimden komandomu çıkarmayın,
Onlar benim onurumdur,
Ölünce kefenim olacak...
Başımdan mavi beremi çıkarmayın,
O benim şanım,şerefim olacak...
Ayağımdan botlarımı çıkarmayın,
Onlar nice yollar aşacak,
Şehit olursam Sırat köprüsünden geçecek...
Elimden tüfeğimi almayın,
O benim mezarıma sembol olacak...
Yaramın kanını silmeyin,
Ahirette hesabı sorulacak...
Göğsümden kör kurşunu çıkarmayın,
O benim madalyam olacak...

Bu şiir, Hakkari - Çukurca - Üzümlü Jandarma Sınır Karakolu'nda görevliyken 12 Aralık 1993 günü saat 21.00 sıralarında bölücü eşkiya ile yapılan silahlı çatışmada kahramanca çarpışarak şehit düşen Mustafa oğlu, Sakarya 1972 doğumlu Jandarma Komando Onbaşı Zekeriya Gülyaman'ın (1972/4) şahsi eşyaları içerisinden çıkmıştır.

annesinde omur boyu gitmeyecek sızı, babasının bogazında yutkunamadıgı bir yumru, arkadaslarında kin, esinde gozyası, bizde ise 2 dakikalık uzuntu ve zapping yapma istegi.

evlat acısı yanında sehitlik mertebesine ulaşmış bi evlat yetistirmenin gururu.

arkasında gururlu ve mutsuz bir aile bırakır.aynı zamanda bu kadar savaşlar neden yapılıyor diye en azından bir süre düşünmemizi sağladığımızda aldığımız cevap bir hiç olur.

Kahraman vatan evlatlarının hain pusularda kalleşçe öldürüldüğünü geçen alt yazılar, bir ananın öpmeye kıyamadığı oğlunun, soğuk tabutuna sarılması, feryatlar, isyanlar, cevapsız kalan sorular ve gözlerden akan kan seliyle sarfedilen son söz: "vatan sağ olsun yiğidim, vatan sağ olsun..."

Kışlanın önünde redif sesi var
Açın çantasını bakın nesi var
Bir çift potin ile bir de fesi var sözleri ile eskiden nelerin kaldğı anlatılan, bugün ise geriye kahrolsun pkk nidaları olarak açıklayabileceğimiz başlıktır.

yangını kalır