savaşlar ekonomiyi canlı tutan bir dinamodur

savaşların ekonomik gücüne atıftır.

savaşan ülkeler maddi yönden gelişir, büyür. kaybedilen savaşları telafi imkanı vardır. halk para kazanır.

savaş para demektir.

barış zamanlarında "alın verin ekonomiye can verin "
savaş zamanlarında "ölün, öldürün; yakın, yıkın, ekonomiye can verin."
barış zamanında marketler,eğlence merkezleri ve parklar,
savaş zamanlarında mezarlıklar,cenaze levazımatçıları, eczaneler, hastaneler ve silah sanayi hareketlenir.
savaş ve barış, üretim ve tüketimin zıt kutuplarda devam ettiği zamanlardır.

Doğrudur. Bir çok wall street elitinin silah yahut petrol şirketi vardır. Shell,exxon,standart oil,farben vs.. Ekonomik kriz bu büyük şirketlerin çıkar çatışmasına girmesidir. Devlet savaşa girip onların ürünlerini almazsa tüm ekonomi çöker. Yani devlet borçlanır ve onları dik tutar. Tamamen kontrol altindaki derecelendirme kuruluşları da bu alım-satımı görür hükumetin notunu arttırır, böylece dış yatırım devam eder halk da daha çok dizi izleyip aptallaşmaya.
Ayrıca, iç pazarın yetmediği durumlarda savaş açıp diğer ülkeyi açık pazar haline getirmek çok eski bir yöntemdir ve pahalıdır. Onun yerine insanların alım güdüsünü kullanan reklamlar ve üçüncü dünya ülkeleri vardır.

(bkz: profesörler konuştu)

biz yaşamışız ölmüşüz hiç önemli değil yeterki ekonomi canlı dursun.

insan hayatının ne önemi var ki zaten.

ekonomi dediğin kalmış tek dişli canavar .

virus populasyonu ile çok benzer hayaldir bu iş. ilk anda artma olur sonra da azalarak yok olur o etki.

manyak generallere ve kafayı yemiş başbakanlara silah üreticem derken, vatandaşlık haklarının çoğundan zamanla vazgeçersin. para zaten halka yansımaz.

sağda solda daha fazla fabrika olması ve hepsinin tek bir şey üretiyor olması sağlıklı bir ekonomi değildir.

nazileri okumak anlamak lazım ama götünden değil.