bugün

sanat, insanin yalniz ve ancak kendisi icindir. kendisini astigi zaman toplum icindir, ne zaman ki toplumun var etmedigi bir sanat olacaksa ancak ozaman sanat kendisi icin varolmus olacaktir...*

dusunursunuz, gozlemlersiniz, tartarsiniz, yine dusunursunuz... demlenmeye birakilmis ama her daim fokurdayan dusuncelerinizi bir suzgecten gecirirsiniz, simdi suzgecte kalan midir aslolan yoksa deminden ayrilmis katiksiz saflik midir sanati yansitan...
sanat icra ettigi icin sanatci olan yoktur... sanatci birseyler uretebildigi icin sanat vardir ve varolmaya devam edecektir...
neye gore sanat kime gore sanat kavrami vardir bir de... kili yogururken sanat kaygisi olan bir heykeltiras zanaata yaklasmis demektir belli bir sekle kaliba dokulen sanat zanaat a benzer...
sanat ozgurluktur ... baski mi ? elbette baskidan sanat dogabilir ama bu asla sanat kaygisi degil, sanatcinin ic dunyasinin ona yaptigi baskidir, birseylerin artik icinde kalamamasidir, disa vurumudur...
günümüz sanat kavramının içeriğinde insanın kişisel hırs ve dürtüleri malesefki bireyci olarak sanatçının önüne geçmektedir. yapılan işin kalitesi ve evrenselliğin boyutundan çıkıp kısır bir döngüde bayağı bir hal almakta.
bilge karasu nun sanatı muhte$em bir pencerede yakaladıgı güzel bir yorum:

Sanatçı, acun karşısındaki durumunu didikleyip duran, dört başı mamur bir durumda göz önüne sermek istediği halde bunu başaramayan, hep, aşabileceği birtakım kişisel değer yapılarının şekillenişine varabilen insandır.
Kendi kendini aşar. (Başkaları tarafından aşılabilmesi, ayrı bir meseledir.) Bu aşma etkinliğinin de ağır ağır ilerleyişi onu, yılların içinden beliren bir yeni-veri yaratıcısı haline sokar.
Sanat bu dediklerimize göre kendi başarılarına dayanan bir etkinliktir. Ama bu başarılar, kendi içlerinde hep sınırlı, sonlu, değişmez şekillidirler ki onları öteki etkinliklerden ayıran şey budur: şekilleri ile içlemleri biribirinden ayrı şeyler değildir. Ama bu başarılar, bunlara yönelmiş, bunlarda hayatının gerçekleşen anlamını bulan sanatçı için, sonsuz yolun, acunu kendince ele geçirip kurmak yolunun birer durak yeridir.
Sanat, bir şey için yapılmaz ama, değerini ancak, kendisine yönelebilen insanlarla kazanır. Bu yüzden, esere yönelecek, eser dışında birtakım değerlerle meydana çıkmış bir kütlenin bütünü değil, esere yönelmiş insanlardan bir kütle olabilir. (Ekim, 1952)

Bilge Karasu,
Susanlar, Metis Yayınları, 2008, ss. 126-127
bu sene okulda beynimizi yiyen sorunsaldır.tanzimatta topluma, serveti fünunda kendine sanat yapmış adamlar..orta yolunu bulsunlar onlarda rahat etsin bizde edelim artık...
kısaca ; sanat insan içindir.
başbakan için...

(bkz: insanlık anıtı)
Tükürmek için.
sanat için.
yıllardır tartışılan bir sorudur. sanat sanat için midir yoksa sanat insan için midir diye.

sanat sanat içindir düsturunu benimsemiş kimseler, halkın anlayacağı dilden uzak kelimeleri, kavramları kullanmış olup sadece sanatçı diye nitelendirdikleri kişilerin anlamasını benimsemiştir. onlar için halkın böyle şeyleri anlamasına gerel yoktur.

sanat halk içindir düsturunu benimsemiş kimseler ise, halkın her şekilde anlayabileceği kavramlar kullanmış olup, yaptıkları edebi türlerin halkın anlayacağı dilde yazılması için çabalamışlardır.

kendi görüşüm ise, sanat, sanat için değil halk için olmalıdır. sanat sadece okumuş belli bir zümreye ait kalmamalıdır.
Sanat soyunmak içindir. Ne kadar çok soyunursan o kadar sanatkar olmaktır.
bay tayyip içine etsin diye olmadığı kesindir.
en çok tartışılan konu oldu uzun bi süre bildiğiniz gibi bu konu. en çok üzerinde durulan da sanat için mi toplum için mi olduğu tartışmasıydı. halen devam ediyordur muhtemelen bu kavga. neyse geçen gün bir arkadaşımın facebook profilinde gördüm yanlış hatırlamıyorsam. "sanat sanatçı içindir" yazıyordu. açıkçası hem gülümsedim hem de içten içe hak verdim doğrusu.
sanat sanat için değil , insanlık için olmalıdır .
(bkz: buraya bir ucube bir acayip şey dikmişler) diyenlerin zoruna gitmesi, hatta yatıya kalması içindir.
her şeyin kökeni iktisattır.
her sanat eserinin ve her sanatcının bir değeri vardır.
tüm sanatkarlar sanat eserlerini sergilemez ve toplumun beğenisine sunmazlar, sadece yaparlar. böylece sanat toplum içindir kavramı çürütülmüş olur.
(bkz: sanat sanat içindir)
sanat sanat içindir anlayışı edebiyatın dönemlerinde de görülmektedir. peki ama sanat için olan sanat ne içindir diye sorular da çok sık karşılaşılabilir sorulardır. sonucu halka sormak gerektir.
(#10260454)
bedri baykam içindir. *
sanatçı kimdir ?
sanatçı, gemisini kurtarablilendir.
tıpkı politikacılar gibi, iş adamları gibi.
elveda ilke.
yaşasın kaos.
satmıyorsan alıcın yoksa, kulvar değiştir.
satmıyorsanda ne demek ?
satamayanda kim ?
satmak sadece yeteneklilerin işi değil ki!
türkiye bir küçük amerika.
amerika'da bu işleri toplum mühendisleri yaparlar.
satmaması gerekenide satarlar.
allar, pullar satarlar. emitanın niteliği değil ambalajı önemli. bu toplum mühendislerinin kapasitesi sanatı da, müziği de belirliyor.
bunların çıtası, memleketin çıtasınıoluşturuyor.
küçük amerika'da böyle oluyor iler.
yeteneklere gelince.
sabır ve mücadele en fazla olar için gerekli.
herkesin bir dayanma sınırı var, oraya kadar gidilir ve sonra evli evine, köylü köyüne..

başlayabildiğin yerden yeniden hayata merhaba de.
yeniden merhaba diyeceğin sıfır noktasında, kendini sorguladığın zaman, aynadaki yüzünü tekrar sevebileceğin işler yap.
önemli olan insanın kendisidir.
işte sanat o, kendinin etkinliğidir.
seni tatmin ediyor, iç huzurunu artırıyor ve inandıklarılna örtüşüyorsa iyisin.

müziğini sen dinle.
tablonu sen seyret.
kitabını sen oku.
gölgede tiyatro yap oyna ve izle.
sonra hayata gülüver gitsin.
sen inanıyorsan sanatçı olduğuna, birgün birileride inanacaktır.

vangogh böyle yaptı.
iışığı ölmeden önce fırçasına hapsetmişti.
öldükten sonra, o şıkılı fırçanın yaptığı tablolar dünyayı anydınlattı.

van gogh öldümü acaba ?

(ahmet şafak - şöhret sanatı öldürdü kitabı- sayfa 23-24)
edebiyatçıların zamanında çokça tartıştığı konudur. sanat toplum içindir ya da sanat sanat içindir demişler birbirlerine hicivlerde bulunmuşlardır. hatta bazıları sanat şahsi ve muhteremdir diyerek işi daha da bireyselleştirmiştir. şimdilerde eskisi gibi kaliteli bir edebiyat anlayışı olmadığı için bu soru havada uçup gidecektir. edebiyata eskisi kadar önem verilmemesi malesefdir ki bunun bir sonucudur. *
sanat toplumu ve onla uğraşan insaları deşarj etmek icindir.
düşünün resimsiz, müziksiz, heykelsiz, edebiyatsiz, tiyatrosuz, sinemasiz bi dünyanın yavanlığını o zaman dank eder sanat kelimesinin içeriği ve kapsadığı güzellikler.
Gercekten sanatla ugrasan bireylerden zarar gelmez. cunku onlar enerji ve birikimlerini güzelliklerle açığa vururlar.
şöhret olmak için yapıpta akabinde sanat için soyundum diyenler yüzünden oluşan sorunsaldır.
sanat adı altında her türlü naneyi yiyen şöhret budalalarına
tokat olsun diye yazılmış muteşem bir eser : [null http://www.youtube.com/watch?v=nDGVTkyeFIk]
çağımız için: uzun süreli bir ön sevişmedir. am, göt, meme olayıdır. para içindir, kapitalisttir, adi ve ucuzdur.

normalde ise sanat: derinliktir, inceliktir, yüceliktir, gerçek güzelliktir.

sanat genel olarak insanın bir şeye değer katma, değerlendirme, yüceltme eylemlerinin bir kısmıdır. yani, galip gelmek, üstünlüğünü kanıtlamak ya da uyuşukluk için var olan bir şey değildir. bu yüzden gerçek sanat kadınların hoşuna gitmez çünkü onlar uyuşukluğun, kör kazanma arzusunun döndüğü şeyleri severler. bu sebeple günümüzde 'sanat' sanat değildir.

sanat ne içindir sorununa gelince kesinlikle adi toplum için değildir. zira toplum, topluluk geri zekalı, moron, embesil ve idiottur. sanat salt sanat içindir. ama yine sözde bağımsız, ince, derin, özgür olan bir azınlığın elinde de değildir, olmamalıdır. çünkü elit de nihayetinde bir topluluktur ve adidir. aynı yüz yılda yüce, derin bir sanatçı hem de bu sanatı gerçekten algılayabilen 100 den fazla insan yetişmesi imkansızdır. bu yüzyılda( 21. yy) algılama konusunda gerçek bir dahi yetişmişse o da benimdir. tabi günümüz, çağımız bokluk içinde yüzdüğünden benim ( her yönüyle, sadece algılama olarak değil) dehamın nasıl bir şekil alacağı da merak konusudur.