bugün

90'lı yıllar deyince nedense hep güzel şeyler geliyor aklımıza. 90'lar diye dizi de vardı. Kardeşlik, komşuluk, aile içi ilişkiler, öğretmen öğrenci ilişkileri vs. Sanki her şey güzeldi o zamanlar. Aslında bunun böyle olmadığını kısa bir araştırma yapılsa öğrenilir ama herkes genel bir kabulün arkasına sığınıyor. Tıpkı islamcıların asr-ı saadeti gibi, tıpkı kemalistlerin cumhuriyet ilan edildiği dönemi yere göğe koyamaması gibi.

Biraz pesimizm, biraz nostalji, biraz hayal gücü kimseye zarar vermez. Ama realist olmak lazım bazen de. Ne 80'ler ne 90'lar asr-ı saadet değildi Ya da Güneş ülkesi. Bu topraklar da her zaman acı vardı ve bu gidişle hep olacak.

görsel
Türk insanı bollukta ve neşede şımardığı için allah bela veriyor.
tansu çiller, mesut yılmaz, yeşil gibi pek çok karakteri pek hatırlamayan insanların yaptığı eylemdir.
(bkz: vsco gençliği)
yine de iyiydi be. Valla. Bugüne kıyasla çok daha iyiydi.
bugüne kıyasla iyi falan değildi. bok gibiydi. faili meçhuller ekonomik krizler siyasi çıkmazlar hükümet krizleri batan bankalar. ayrıca sinemada müzikte de gayet geriyiz.

kültürel ekonomik ve politik olarak türkiye tarihinin her dönemi hakkında az çok bilgi sahibiyim. bana kalırsa 1960tan sonra türkiye nin en vasat on yılı 90lı yıllar. her konuda kısırız. hiçbir kazanım neredeyse yok.
bıktıran nostalji. tamam güzel şeyler de var ama abartıldığı kadar da güzel değil her şey.
Şimdiki devir o zamanlardan kötü olduğu için insanlar eski günleri arıyor.

80 lerin sonunda 90 larda çocukluğunu yaşayan biri olarak söylüyorum bunu.
Sahte mi?

Yapılabilecek en güzel şarkılar yapılmıştır bi kere…

Ulan 90’ların samimiyetine keşke dönebilsem.

Varsın teknoloji gelişmesin, internet bile bulunmasın.

Lan mahallenin serserileri bile bir kadının elinde fazla yük görse yardım ederdi be.
işin komiği yıl 2050 olduğunda 2020 lerdende aynı özlemle bahsedecek insanlar.
nostalji kişye özeldir, kendi başına yaşanır, başkasıyla paylaşılamaz.
90'ların hep güzel yanlarının hatırlanmasıdır.
Doksanlar güzeldi. Hatta çok güzeldi. 2000lerin ortalarına kadar mutluyduk. Sonra akp geldi. Ve mutsuzluk çağı başladı.