bugün

hep hesap yapar bunlar. gözleri fıldır fıldır döner. gup gup amca yer mi? yemez. cimrilere yer yok adlı pankartımla geliyorum. açılın.
Gelecekteki halini görmesi için Moliere'in Cimri oyununa iki bilet alınıp beraber izlenmesi gereken arkadaştır. Kimsenin parasında gözümüz yok. Orası ayrı tabi.
Bu arkadaşın kafasını alıp klozete sokmak istiyorum.
Biz fakir halimizle son kuruşlarla acaba hangi kahveyi içelim, ben soya sütlü kahve alayım ben buzlu makiato içicem diye konusurken cimri arkadaş "çay" dedi.

Çay ne ya. Varoş. Sonra heralde parası yok diye düşündüm.
Ardından hesap ödemeye geldi sıra. Herkes 5liklerini masaya koyarken o 3 liralık çay için 100 lirasını koymaz mı ortaya?
Böyle bu kadar da cimri olunmaz yaaa.
X turizm'in eski veliahtı şimdilerde durumu düzelten çocukluk arkadaşımdır.kral adamdır ve pek cimridir.
cimri olabilmek için önce para sahibi olması gerektiğinden başka şansı olmayan arkadaştır.

yalnız benzer bir model arkadaşım vardı benim de, cebindeki hiçbir para ona ait değildi, hesaba hiç katkısı olmazdı;

"kardeşim ya para var da benim değil x abimin parası", "ya var cebimde ama x tanıdığın parası"...

en sonunda;

"lan sen western union mısın her gün onun parası bunun parası? ısmarla şunları sinir bozma" çıkışımla "iyi tamam olm ya, borcum olucak ama neyse" diye bıdır bıdır da olsa bir defalık işe yaramıştır.