bugün

bu kişilere rastlandığında yol verilesi kişilerdir aman yol vermiyim, ben önce binicem demeyiniz çünkü genelde bu kişilerin sinir kat sayıları oldukça yüksektir bu sebeptendir ki canınız sıkılabilir yolculuğunuz zaten sıkıcıdır böyleyken işkenceye dönebilir aman diyorum.
ayağını kapıdan içeri atana kadar içeridekilere seslenir "sıkışın" diye, ayağını içeri attımı kralını tanımaz "kapat kaptan doldu" der, ve ülkede birlik beraberlik olmadığından yakınır akşam onu gaza getirmek için hazırlanmış haberleri izlediğinde, gariptir.
tedirgin bir şekilde durakta bekleyerek kendini belli eden insandır.
gurur meselesi yapmıştır.
metrobüslerde delirmişcesine yaşanan durumdur. hatta delinin birinin bütün sıranın önüne geçtiği bile görülmüştür.
kapıya sıkıştırıp kıçı içerde kafası dışarıda yolculuk yaptırılması gereken insandır.
görgüsüzdür aynı zamanda.
otobüste bir yere kadar idare edilebilinir de metroda hiç çekilmiyorlar dur bi çıkalım amk çücüğü.
Tüm gün caddelerde sokaklarda orda burda gezmiş, yorulmuş insandır. Bir an önce bineyim de, boş yeri ben kapayım kafasındadır. Aynı zamanda, içten içe yorulduğunu bahane ederek yaşlı yada çocuklu bir insan otobüse bindiğinde yer de vermez. Görmemiş triplerine filan girer.
oturmaya çok meraklı insanlardır, utanmasalar dolu koltkuklara oturacaklardır.
vardır böyleleri. boş otobüse kendini bir an önce atmak için adeta savaş verir. inerken de aynısını yapar herkesi iteleyerek en önce kendini dışarı atmak ister...
Özellikle sıra kapanları vardır ki önce biraz sinirlendirse de, gözlerindeki o "allahım nasıl da alt ettim tüm durağı" havasını görünce biraz eğlendiren insan. Hacı cidden komik oluyorsun, bu yolculuk (bu zafer) 25 dakikaya bitecek.
metrobüse binmek için önündeki herkesi sikebilecek insandır. lan bi kere binelim dedik milletin ayakları altında eziliyordum. ne kadar götü yayma meraklısı varmış arkadaş. evet.
genelde yaşlılardır.

adam bakarsın öldü ölecek, üzülürsün bu durakta ne işi var adamın dersin. lan otobüs veya metrobüs gelir kapı açılır, işte o an adam frenkeştayna dönüşür. o yaşlı adamın yerini bir koltuk canavarı almıştır. ürkütür...
daha kötüsü gördüğüm için yadırgamadığım insandır.

bazı insanlar vardır ki; sanki otobüsteki koltuk ona aittir. otobüse biner ve direk size, "kalk oradan o koltuk benim." bakışı atar. otobüse, ilk siz binmiş olsanız bile karşı karşıya kalırsınız o pis bakışlarla. yer vermek size kalmış.
Otobüsün nerde duracağını RÜZGARINI, HIZINI HESAPLAYAN. ŞÖFÖRÜN NEREDE DURMAK iSTEDiĞiNiN SURATINDAN ANLAYAN. EŞLERiNiN DOSTLARININ DOĞUM GÜNÜNÜ HATIRLAMAZ AMA OTOBÜS SAATLERiNi ÇOK iYi BiLEN KiŞiDiR.
(bkz: ezergeçerus)
otobüsün tam duracağı yeri hesaplayıp, tam da o mevkiide konuşlanmış matematik profesörleri aralarında mevcuttur.
Aman yarebbi. kimi itmis kime carpmis farkinda olmadan hunharca kapiya hucum eden insan demeye bin sahit canlidir.

metrobuslerde fazlasiyla gorulur. zilin sesi duyulunca baslayan hareketlenme oturduktan sonra yerini huzura sakinlige birakir. ayakta durma mucadelesi icindeki yolculari seyrederek zaman gecirir.
ortalığın amına koyan insanlardır.
vardır efendim böyle insanlar çevrede. öyle ki; uzaktan kendi bineceği otobüsün yaklaştığını görünce, ona doğru engel tanımadan koşanına, her akşam rastlamak zorundayım.
Tabi otobüs doğal olarak durakta durduğundan, şahsın tekrar durağa doğru geri koştuğunu söylersem, nasıl canlılarla yaşadığımızı daha iyi özetlemiş olurum.