osmanlı sarayında yenmeyen yemekler

bir menemen, bir salçalı ekmek, bir ekmek arası peynir, ne bileyim yoğurt çorbası gibi basit besinlerdir. gariban tebaa her sabah tavuk götünde nöbet tutarken saray ahalisi sabah akşam etsiz yemek yemez, çeşit çeşit tatlılarla götü göbeği şişirirlermiş.

mesela bu konuda takdir ettiğim tek insan devrik şehzade davutoğlu'dur. kendisi 3-4 peyniri karıştırarak çok iyi peynirli yumurta yaparmış.

yenmeyeni bilmem de, en beğenilen yemek, soğan oturtma imiş. bildigin soğan, saatlerce çok kısık ateşte kavruluyor, üzerine iki yumurta kırılıp padişah yemeği oluyor, vay anasını!

domatesin osmanlı ve türk mutfağında 1940'lara kadar rağbet görmediği bilinir. sebebi, fazla aromatik oluşuymuş. anlamadığım ise, sıklıkla aroması yüksek meyveler kullanan bir mutfak kültüründe, domates neden üvey evlat muamelesi görmüş? osmanlı'nın yeniliğe kapalı olduğu buradan bile anlaşılmakta.