organ bagislamak

ülkemizde çoğunlukla tedirginlikle yaklaşılan bir durumdur. diyanet işleri başkanlığının verdiği fetvalar
okutturduğu hutbeler bile nedense etkili olmamaktadır. organ satışı gibi herhangi bir maddi çıkar sağlama amacı güdülmedikçe, veren kişinin "hayatta ise" sağlık durumunu riske atılmadıkça, ya da veren kişi yoğun bakım ünitesinde yatan beyin ölümü gerçekleşmiş bir hasta ise, organ nakli uygundur. "bir insanın hayatını kurtarmak bütün bir insanlığı kurtarmak gibidir" şeklindeki ilahi beyanı düşününce organ bağışının neden hala isteksizlikle karşılandığını insan kendine sormadan edemiyor.

nasıl olsa toprak olucak tüm organları bağışlayayım da yaşam savaşı veren nice insanlar kurtulsun diyerekten bütün organlarımı * bağışladım. ama bağışladığım günden beri* "ulan ben öldükten sonra organlarım organ mafyasının eline düşer de para ile satarlarsa ?" diye düşünmüyor değilim. netice itibariyle bağışlanması gerekir, diyanetin acıklamalarına göre oldukça sevap hadisedir. düşünün, siz öldükten sonra, kalb yetmezliğinden, veyahut böbrek yetmezliğinden sayılı günlerini sayan belki ilk okul cocuğu, belki daha okula baslamamıs bir kız. Belki de onun kurtuluşu sizin elinizdedir, olmaz mı olabilir...

öldükten sonra ne yapacan organı verde bari birine faydası olur belki.

aslında çok kutsal bir görev. ancak şahsım dahil insanları tedirgin eden, şöyle bir düşünce oluşuyor kafalarda. allah korusun bira kaza anında, sağlık sektörü kişinin organlarının bağışlandığından haberdar olursa, sanki sizinle sonuna kadar ilgilenmeyecekler de, organlarınızın alınıp organ bekelyenlere verilmesiyle ilgileneceklermiş gibi bir duygu meydana geliyor. belki paranoyak bir düşünce ama, beni organ bağışlamaktan alıkoyabiliyor.

hayat kurtarmaktır.
eğer ben öldükten sonra bu entrymi okursanız lütfen organlarımı bağışlayın. *

günahtır.

insanların hala daha önemi ve yararı hakkında tartışabildiği kutsal eylem. bunun yanında "evladım bütün organlarımı al ama gözlerimi alma da karşı tarafta görebileyim." diyen teyzelerimiz de mevcuttur. gözünü sevdiğim ülkem benim.

Kesinlikle her insanın yapması gereken olaydır. Zaten çoktan gitmişsiniz dünyadan, hazır gidiyorsunuz birilerine bir faydanız olsun ve siz giderken yaşatın insanları.... bundan daha çok mutluluk verecek bir şey yoktur bence...