bugün

gerek bilgisayar üzerinden gerekse yeni nesil konsolların sunduğu online özelliği üzerinden oynanan oyunlar sonucu açığa çıkan travmalardır.

eski bir wow oyuncusu olarak süreç şöyle işler;

başlangıç aşaması=

-oyunu yeni başlarsın ve bu aşamada haddini bilmektesindir. moblara ürkek yaklaşır zamanını "bu ne" , "şu ne" diye sorgulamalarla geçirirsin.

gelişim süresi=

-bu aşamada level kasar ve oyun içinde ustalaşmaya başlarsın.

göt kalkma aşaması=

-son level'a az bir süre kala artık kendini pişmiş olmuş sanarsın. gang yapar düşman mekanlarında kan kusturursun.

ağzının payını alma aşaması=

-artık son level olmuşsundur. götün kalkık bir şekilde savaşa girersin ve tatam o da nesi aslında çulsuz, ezik ve amatör olduğunun farkına varırsın. oyuna yıllarını vermiş babalar üstünden bando eşliğinde geçerler.

sonuç olarak ruh hastası olursun. artık eskiden yaptığın basit taktikler tutmuyordur. oyunun piçleri hep sana denk gelmektedir. karşı taraf komple orospu çocuğudur.

bunun yanında yemeden içmeden kesilme, okulun yolunu unutma, agresiflik, anneye babaya sert yapma gibi sosyal hayatının içine eden bir sürü sonuç yakana yapışmıştır artık.
kendinden başka herkesi hileci zannetmek.*
bütün haftalığı biriktirip premiuma yatırmak bu evrenin son aşamasıdır.
asosyal yaşamak. bilgisayar ekranından başka bir şey istememek. *
(bkz: omafya)
hayatta da lag olabileceğini düşünüp zamanı ayarlayamamak.
kız arkadaşından olmak, en yakın arkadaşlarınla geçireceğin ve bir daha eline geçmeyecek zamanın akması ve bu akıntıyla seninde savrulup yok olman.
48 saat başından kalkmadan oynayabilme yeteneği kazanmak.
bir ara ogame oynardım (org'da). hayatımı tamamen filonun iniş saatlerine ya da takip ettiğim düşmanı vurmaya endeklemiş yaşardım. hatta işim çıktığında da arkadaşlardan filomu kontrol etmelerini ve harvest'a kaldırmalarını ister, çevremi de buna alet ederdim. filoyu vurdurdum kurtuldum.
(bkz: darısı başınıza)
Kişinin kendi özünden çıkıp oyun için her şey'i yapabilicek olması.Seneler sonra o oyunu oynamasaydım şimdi burada olmazdım diye pişman olabilicek olması.

(bkz: Pişman çok pişmanım esasen)
oynadığın oyun online, hayat ise artık offlinedır senin için.
iyi sonuçları da vardır.. çok iyi insanlar tanırsın, ingilizceni geliştirirsin.. ama kötü yanı çok, özellikle sınavlara hazırlananlar için.
hayatın kararmasına sebep olan olay. sigara akciğerler için ne ise okul içinde online oyunlar aynı zararı yapar. gece level kastırayım derken sabah okula gidememekle sonuçlanır çoğu kez.
oyun dünyasını gerçek dünyaya harmanlamak en net sonuçtır, özellikle mmorpg oyuncularının bakkala ekmek almaya giderken sokakta; "1.5m'den ekmek alınır" diye bağırdıkları görülmüş. hatta boğaziçi üniversitesinde birtane fizik öğrencisi profesöre; "abi beni kasar mısın" demiş. öyle diyolla
kendine hakim olamayıp bağımlılık düzeyine getirirsen online oyunu o zaman işin kesat.