bugün

misafirliğe gitmiş ebeveynlerin kendi çocuğu hakkında bir yargıyı ev sahibine ifade etmesidir.

- ona az koyun o zaten yemez.(allah allah belki yicem)
+ niye ya yer yer. koyayım mı evladım?
- yok yok koyma bitiremez o onu.(tam da canımın çektikleri.)
+ belki yer ya? yer misin oğlum?
# yok. :(
annelerin garip davranışlarından biridir. eğer çocuk koy derse mahalleye rezil olacağına, herkesin onun dedikodusunu yapacağına inanır.
annemin misafirliğe gittiğimizde benim ağzımdan konuşmasıdır. yahu kadın belki ben çok açım belki canım deli gibi evdeyken yemediğim musakkayı hünkar beğendiyi yemek istiyor. yiyecem işte koy teyze, koy, daha çok koy.
kesin en sevdiğiniz yemeği en aç olduğunuz anda ve tükürük bezleri son gaz çalışırken iyi niyetli bir amca veya teyze tarafından söylenir.
bir de kardeşi vardır bu söylemin (bkz: aynısından evde vardı yedi).
rejim yapan anne sendromu. kendi yemediği için herkesi tok sanar.