olumu anlayabilmek

benim için öldü demişler sana. ölmedim. komadayım. can çekişiyorum daha. bir os.ruk borcum kaldı hayata. dur hemen kızma. yine küfürlü konuşmayacağım. ve, bu kez kırmayacağım seni. hassas cümlelerle ruhunun üzerindeki tozları alacağım canını yakmadan. ve, dilim dolandıkça anlatacağım sana. ölümü.

anlayabildiğim kadarını anlatacağım. bilirsin. yalan söylemem ben. anlatabileceğim kadarını. ve, anlayabildiğim kadarını. toprak olmanın garipliğini. üryanlığımı. seni sana anlatacağım aslında. mucize beklememen gerektiğini. evrende sadece iki mucizenin varolduğunu anlatacağım sana. doğumu ve ölümü.

bir mucizen yıllar önce gerçekleşti. diğerine ise ne kaldı şunun surasında diye düşünmenin nedenin saçlarına aklar düşmemiş olduğunu.
sen de saçlarına ak düşmediği için ölümü kendisine uzak gören türdensin diyeceğim. bana kızacaksın. biliyorumn. hortlayıp da gelmedim ben tekrar bu tarafa. sadece, iki dakikalığına ölü taklidi yaptım dün gece. ellerimi ve ayaklarımı bağlayıp durdum sessizce. gözlerimi sonuna kadar kısıp.

ve, inan ki anladım işte o an ölümü. anladım insanların birbirlerinin başına basarak yükselme mücadelerini. ve, anladım aile fihristinde onlarca doktor olanların kaygılarını.

bilirsin. nefret ettim eczanelerden hep. cenaze kelimesinin bana çağrıştırdığı için. onun içindir ki doktorun önerdiği ilaçları kullanmıyorum artık. ve, şimdi aklıma geldi. bir an için unutmuştum. ölümü anlıyorum ben. fakat sana bir türlü anlatamıyorum. yaşamın güzellikleri daha ağır basıyor.

kalemi ve kağıdı masamın üzerindeki resminin yanına koyup parka çıkıyorum. ellerimle beslediğim güvercinler ve kediler şimdi beni bekliyorlardır. yıllarca benim seni beklediğim gibi...

daha biz yıllardır yaşadığımız hayatı anlamamışken çok zordur ölümü anlamak. en anladım diyenimiz bile sadece tahmin yürütebilir bu konuda. ne olduğu hakkında hiç birimizin kesin tarifleri yoktur, olamaz. ölenlerimizin ardından yaşananların aynını yaşayacağımızı düşünürüz bu konuda. onda da insanlar üzüldü ve bir kaç gün ağladı o kadar ve bizde de öyle olacaktır. belki ölürken yani can çekişirken anlayacağız ölümü ama o zamanda gelip buraya entry girecek gücümüz olmayacak ve bizden sonra yine tahminler edilip gidecek.

sanırım sadece yanmak,solup gitmekten daha iyidir...

imkansız olandır.. ölümü tatmadan anlama çabaları beyhudedir, anladığımızda ise anlatamayacağımız tek şeydir.
zira, "O geldiği zaman, sen gitmiş olacaksın."*