nöbetçi millet

tam sustuğun gün kıyamet oldu
tam konuştuğun anlarsa mahşerdi:
rab, gökte "dinleyin" derdi meleklerine;
yıldızlar girerdi yeni mahreklerine;
nehirler kavuşurdu yeni denizlerine:
halk biçilmiş ekin gibi düşerdi dizlerine.
şimdi nöbetçi olmak için anıtkabrine
tamamlayabilmek için tavafını
sarmış yalın kılıçlar gibi etrafını
tutuyor nöbet..

işte şiirin en vurucu kısmı burasıdır.