nvidia uçarken akp ve islamcılıkla meşgul olmak

insanlığa ve medeniyete bir adım mertebesinde yol kat ettirmeyecek beyhude bir uğraşıdır, felaketle neticelenecektir muhakkak!

sadece akp mi, sadece islamcılık mı?
kürtlük, türklük, sağ, sol, cumhuriyet, başkanlık, laik-şeriat vs particilik tartışmalarıyla 1980'den itibaren insanlarımız derin bir cehalet kuyusuna koyuldu.
peki, 1980 öncesi bu tartışmalar yok mu sanıyorsunuz?
vardı...
vardı ama kimse kalkıp bir parti başkanına peygamber allah kisvesi yakıştırmazdı. bir parti veya lideri devletten daha önemli demezdi.
kimse ben gidersem devlet batar veya o giderse devlet yıkılır demezdi.
kimse kalkıp kişinin dinine ideolojisine ırkına partisine tarikatı cemaatine bakmazdı.
kimse buna oy atıyor vatansever, buna oy atıyor vatan haini demezdi.
kimse yolsuzluğa, hırsızlığa, çapsızlığa, yetersizliğe, eğitimsizliğe, liyakatsizliğe, ahlaksızlığa, adaletsizliğe, iş bilmezliğe göz yumup nede olsa benden demezdi.

kimse dini, imanı, ahlakı, aklını yok sayıp körü körüne yanlışı savunmazdı. bunun için hükümetler koalisyonlarla kurulur, hiç bi parrti tek başına ezici çoğunluk sağlayamaz, sık sık hükümetler değişirdi.
kimse kimse yolsuzluğa, hırsızlığa, çapsızlığa, yetersizliğe, eğitimsizliğe, liyakatsizliğe, ahlaksızlığa, adaletsizliğe, iş bilmezliğe istikrar demez, istikrar adına yanlışı desteklemez ve istikrarsızlığı istikrar diye savunmazdı.

o zamanların hainleri şimdi ki vatanseverlerden daha milliyetçiydi.
o zamanların ateistleri şimdi elinde kur'an ile din tüccarlığı yapanlardan daha imanlıydı.
kahrolsun amerika, emperyalizme geçit yok diyenler hapse, daracığına giderken cebinde avrupa birliği abd pasaportu kimliği ile dolar euro yoktu.
şeriat diye cumhuriyete karşı çıkanlar sürgüne gittiğinde kaçtıklarında avrupa amerika haç'ın gölgesine değil de Arabistan mısır vb oralara sığınıyordu.

daha önce yazmıştım.
meşhur bir pezevenk vardı. arap muzo derlerdi, o zamanlar internet yok ve https://www henüz pezevenkleri işsiz bırakmamıştı. elinde güzel telekızlar-escortlar vardı. hepsi alımlı güzel ve özel eğitimli kızlardı. kolunuza takıp disco da eğlenseniz ya da bir iş yemeği-toplantıya davete katılsanız veya cenaze evine gidip mevlüt de bulunsanız asla sırıtmazlardı.
o zamanlar lüks bir bar-disco olan coctail de (şişli de yanan site sineması üst katındaydı) orada muhabbet esnasında bir arkadaş "muzo, sen bu kızlarla yatıyor musun?" diye sordu.
pezevenkin verdiği cevap "ben ekmeğimi sikmem. onların sırtından para kazanıyorum" oldu. şimdi delikanlı kabadayı diye ortalıkta dolananlarda bu karakter yok. insanlar menfaat için, çıkar için, heva ve heves için tüm kutsallarını beş paraya değişiyor.
bu pezevenk de olan iş ahlakına, sorumluluğuna, işine olan iş arkadaşlarrına olan saygısına hayret ettim ve bu pezevenkin sorumluluk ve iş ahlakını kendime örnek aldım.
tıpkı bu pezevenk gibi iş hayatım, aile hayatım, arkadaşlık-dosluk hayatım, vatandaşlık-yurttaşlık ile aidiyet duygumu, inanç sistemimi geliştirdim.

toplum olarak çöktük.
sizler evlatlarınız için çıkış noktası yok, geri dönüş-çare yok. Torunlarınız bir şeyler yaparsa torunlarınızdan sonra gelecek nesil için umut var.