normalde guzel olup da fotojenik olamamak

kendi halinde yaşayan ve toplumla sürekli içli dışlı olmaktan kaçınan güzel bir insanın, asosyal olmasının getirisi olan gülmeyi sevmeyişi ve yalnız kalmayı tercih etmesinden dolayı, objektiflere sıcak pozlar vermemesi durumu.

bende tam tersi olur.. *

(bkz: nazar etme ne olur çiğne senin de olur)

tek derdi güzellik, çirkinlik olan bünyenin bahanesidir.

"bu malzemeyle bu kadar" olma durumudur.

bonus:
(bkz: ne kadar ekmek o kadar köfte)

sıkça rastlanılan bir durumdur. fotoğraf ayna değildir bu nedenle "aha neyse o çıktı" denemez. makinanın pek çok ayarı vardır bunun için. yoksa fotoğraf makinaları tek tip olurdu, ne varsa o çıkardı. bu ayarların yanında, kişinin fotoğrafa yansıması iyi olursa ekstradan güzel bir şey olur, işte o yansıma "fotojeniklik" oluyor. yani sözün özü; fotoğraflarda iyi çıkmıyorsanız, fotoğraf çekmeyi iyi bilen biriyle yeniden deneyin. sevgiler, öpücükler...

kendisiyle ilgili kompleksi olan bünyenin yarattığı bahane.

resmin ne önemi var, olmadı yar..

acı bir gerçek olsa da doğruluk payı olan durum. bir de şu var ki;

-ya ben fotojenik değilim, kötü çıkıorum hep fotoğraflarda
-anam seni en iyi makina bile düzeltemez. estetik lazım sana.

-bak aşkım yine kötüçıkmışım
+evet aşkım ya keşke biraz fotolarla oynasaydı beyefendi
*oynanmış hali bu efendim
-ühü ühü aşkım ne diyor bu

(bkz: oluyo mu öyle) *

(bkz: yok böyle bir şey)***

insanın sinirini bozan durumdur.

internetten tanışılan insanlarla yüz göz olmaya sebep olan durumdur. gerçekten kamerada, fotoğrafta kötü gözükürsünüz; muhtemelen yüzünüz yakından güzeldir ya da sizi güzelleştiren detaylar elektronik aletin gösteremeyeceği türdendir. kareyle sınırlandırılan anlar güzelliğinizi yok ediyordur. fotoğraf göndermek istemezsiniz, videolarda bulunmayı sevmezsiniz; ama hiçbir zaman "ben aslında şirinim" diyemezsiniz, dert olur. 11951 fotoğraf çekersiniz, en güzel bir iki tanesini gönderir, buluşulacak günü beklersiniz gerçekten birşeye benzediğinizi göstermek için.

çok yaşadım ordan biliyorum. ha sonra öğrendim ki, kimseye kendimi ispatlamak zorunda değilim; tipsizim ulan var mı?

fotoğrafın amacı kişilerin olduğundan farklı yahut güzel göstermek diildir ki bunu belirtmek ve algılamak gerekir.
herkesin bir açısı vardır.

nedense artık yüzüne bile bakılmayacak tipler fotoğraflarda afet gibi görünmeye başladı. facebook çılgınlığı sonucu çirkin günlerini bildiğimiz insanlar güzelleşmeye mi başladı fazla mı fotoshop kullanıyorlar çözebilmiş değilim.

(bkz: allah başka dert vermesin)