neredeyse her seyin yoklugu

torbalanmış beyaz bir balon misali
göbeğin varlığı,
merdivenlerde koşuşturan
kimin olduğunu
bilmediğin ayaklar gibi
can sıkıcıdır.
tabii, radyonu açarsan
gömleğinin altındaki yaşları
veya Hollywood Bulvarı''nda
komedi gösterisine girmeyi bekleyen
ihtiyar kadınlar gibi
sıralanmış
sıçanları
unutabilirsin.
dört dolarlık odalardaki
yaşlı adamları düşünürüm
dolap çekmecelerinde çorap ararken
kahverengi donlarıyla dikilirler
bu arada saat
bir kobra gibi sıcak
tıkırdamaya devam eder.
ah, bazı güzel şeyler de var, belki
gökyüzü, sirk,
arabalardan inen kadınların bacakları,
kapıdan bir Mozart senfonisi gibi
giren şeftali.
tartı 90 gösteriyor, doksan kilo
geliyorum, saat sabahın ikisi.
kendini bir şeye adamak satranç oyuncularının işi.
sigara içerken, işerken, Genet ya da
gazetelerin komik sayfalarını okurken
tek yüce neden,
örste beklemek
ama belki de henüz yeterince erkendir
Palm Springs''deki halana yazıp
derdini anlatman için.

charles bukowski