bugün

mutsuz olduğunda, illa bir dönemliğine değil, uzun süreli mutsuzluklarda da, varsa etraftaki dağınıklığı çok umursamamaktır. benim derdim o mu? gibisinden kafanın içindeki sorunları düşünürken, dağınıklığı farketmezsin.. daha sonraki amaçlardadır.. ya, şuraları bi toplayım diyip kısa sürede toplarsın ortalığı ya da hayata dair bir umut ışığı olduğunda..
hiç bir şeyi umursamamktan olsa gerek...
mutsuzken alıp içtiğin boş bira şişeleri yatak altından çıkıyor, şiir yazdığın kağıtlar buruşturulmuş vaziyette penceri önü masanın arkasında öylece duruyor, üzerine deneyip beğenmediğin kıyafetler artık odanla bir bütünlük oluşturuyorsa bu mutusuz bir dağınıklıktır ki sonradan farkedilir.
boşvermişlikten kaynaklı olabilir, ilerisi yani çöp ev olayı gerçekleşirse ağır depresyon halidir. istifçi denir böylelerine.