bugün

(bkz: being john malkovich)
mustafa kemal atatürk anadolu illerini ziyaretinde bir köye gider ve orada bir çocuk görerek kucagına alır:

- beni tanıyormusun ? (diye sorar cocuğa)
+ tanımam mı? (der küçük cocuk)
- söyle bakalım ben kimim? (der atam)
+ mustafa kemalsin!!! (der çocuk ışıl ışıl gözleriyle)
- nereden bildin? (der atam bugulanmış masmavi gözleriyle)
+ başka hiç kimse sana benzemez ki! (der küçük çocuk)
bana müslümanların yaşamlarında örnek alınması gereken insan düsturunu hatırlattı. harbiden düstur! edit: düstur.
(bkz: mustafa kemal atatürk olunmaz doğulur)