modern hayatın insan profili

artık öyle kaşarlanmıştır ki, hiçbir şeye değer vermez. hiçbir şeye güvenmez. sadece kendini düşünen, ben kırılacağıma karşımdaki kırılsın mantığıyla hareket eder. yadırganmaması gerekir. kendine göre haklıdır.

insanı zorla bireyselleştiren toplum yapısından,aile düzeninde koparmaya çalışan mekanizmanın uydurduğu güzel kılıftır.

herşeye verecek cevabı olan, bu sefer kesin haksız şimdi ne yapacak bakalım dediğinizde bile kendini en iyi şekilde savunan. gerekli gereksiz sürekli konuşan, ne yediğinden ne aldığına her şeyi açıklıkla anlatmayı seven, arabasından, kocası'nın ona aldığı hediyeden ballandıra ballandırma bahseden, kurumsal şirketlerin bünyelerinde fazlaca bulunan tiplerdir. bir değil bin tanelerdir. alışana hiç de komazlar ama boşturlar.

--spoiler--
Nefesini hep tutan,kasvetli,şaşkın ruh halini bir türlü üzerinden atamayan,kambur sırtlarla gökyüzüne bakıp,bulutların hızla akıp geçişini tepkisizce izleyen ,bilmemeyi bir eksiklik olarak görmeyen öğrenmeyi bir gereksinim olarak algılamayan,kayıp kolaj kuşak
--spoiler--

bencil, güvensiz, şekilci, çıkarcı, maddeci, yalancı, bazen erkek, genellikle kadın...

iş- ev- para.

kariyeri için deli olan, hızlı yaşayan, ruhunu da hızlı tüketen, kariyerini doğru yönlendirmiş olanları ciddi anlamda para kazanan, yurt dışı iş seyahatlerine giderken havaalanlarında bolca görebildiğimiz, pek bir kibirli ve havalı insan grubunu oluşturan profillerdir. fakat iyi sevişir bunlar, demedi demeyin.

modern hayatı takmassa;jim morrison gibi hayatı iliklerine kadar yaşayabilir.şu an buna örnek teoman gelıyor aklıma.