mesnevi ikinci cilt 361 370

361. Ben kerem sahibiyim. Tamaha düşüp ağlasın diye mahluka ekmek gösteririm.
362. Ana, çocuk uyansın da gıdasını istesin diye çocuğun burnunu ovar.
363. Çünkü çocuğun, açlığından haberi olmaz, uyuyakalır. Fakat süt muhabbeti, ananın iki memesini de ağrıtmaya başlar.
364. "Ben gizli rahmet olan bir hazineydim, hidayete erişmiş bir ümmet gönderdim."
365. Can ve gönülle dilediğim bütün keremleri sana Tanrı gösterdi de sen onlara tamah ettin.
366. Ahmet, ümmetler "Yarab" desinler diye dünyada nice put kırdı.
367. Ahmet'in çalışması olmasaydı, sen de ataların gibi puta tapardın.
368. Ahmet'in ümmetler üzerindeki hakkını bil; başın puta secde etmekten, bunu bilesin diye kurtuldu.
369. Söylersen bu puta tapmadan kurtulmanın şükrünü söyle de Tanrı, seni bâtın putundan da kurtarsın.
370. O, nasıl başını putlardan kurtardıysa, sen de o kuvvetle gönlünü kurtar.

devamı için:

(bkz: mesnevi ikinci cilt 371-380)

bir önceki için:

(bkz: mesnevi ikinci cilt 351-360)