mesnevi ikinci cilt 1481 1490

1481. Tanrı sırlarına vakıf olan kişinin önünde mahlukatın sırrı nedir ki?
1482. Göklere çıkan adama yeryüzünde yürümek güç gelir mi?
1483. Be zâlim, Davut'un elinde demir mum haline gelir, erirdi; artık onun avucunda mum ne oluyor?
1484. Lokman, kul şeklinde bir efendiydi. Kulluğu, yalnız zahiri bir görünüşten ibaretti.
1485. Meselâ, efendi tanımadık bir yere giderse kuluna elbisesini giydirir.
1486. Kendisi de o kölenin libaslarını giyer, köleyi kendisine efendi yapar.
1487. Kullar gibi onun ardından yürür. Bu suretle kendisini kimseye tanıtmaz.
1488. "Ey kul, sen baş köşeye otur. Ben, eski bir kul gibi ayakkabılarını götüreyim.
1489. Sen sertlik et, bana söv, hiçbir suretle ağırlama.
1490. Şimdi hizmetin, bence bana hizmet etmeyi bırakmadan ibarettir. Ben, bu suretle gurbet diyarında bile tohumu ekeceğim" der.

devamı için:

(bkz: mesnevi ikinci cilt 1491-1500)

bir önceki için:

(bkz: mesnevi ikinci cilt 1471-1480)