memleketimde bir çocuk eğitim açlığından ölüyor

elleri kalem yerine, orak tutan memleketimin güzel mi güzel çocuğunun eğitim açlığından ölmesi eylemidir.

okuyun bir şey kaybetmezsiniz.

orak tutuyor elleri 12 yaşında ki derya'nın. oysa o, ismi gibi uçsuz bucaksız. tarla da geçiriyor bütün vaktini ve sonra kardeşlerine bakıyor. kaç kardeşi olduğunu o da bilmiyor. okuma yazması yok deryamın. oysa o büyüyüp avukat, doktor, polis, asker olmak istiyor. antep'te okuyor benim deryam. dalgalı saçları, mavi gözleri, orak tutmaktan nasır tutmuş elleri. kasabaya ayda yılda bir çıkar, üstüne başına bir şey almaz, kardeşlerini giydirir benim memleketimin uçsuz bucaksız deryası. ailenin en büyük çocuğu, ufacık omuzlarında tonlarca yük. nasır tutan elleriyle besliyor 8. kardeşini. şimdiden belli onun geleceği, 16 yaşına gelecek komşu köyden bir babayiğit çıkacak isteyecek deryamı. mavi gözlümü, elleri nasırlımı. büyüktür benim deryam. bakmayın siz onun yaşına, o şehirli çocukların elinde taşıyamayacağı poşetlerin kat be kat ağırlığını taşıyor omuzlarında. sabah 5 dedin mi ayakta, çobana çıkması gerek ineklerin. dağ, tepe, bayır gezer benim uçsuz bucaksızım. bir iki mecbua bulur okur, okumaya çalışır. heveslidir de. istanbul'lu şehir çocuklarına tanınan fırsatın onda biri tanınsa derya'ya.. ah tanınsa ya?! çoban bitiyor, dönüyor evine derya. saat olmuş 7. kardeşlerinin kahvaltısını hazırlıyor, hazırlarken iç geçirtiyor hayata. keşke bende diyor, keşke... her keşke deyişinde birer damla süzülüyor maviliklerinden. uçsuz bucaksız benim deryam, başından sonuna kadar mavi.

okumalı derya, ismi gibi uçsuz bucaksız öğrenmeli. sınır, engel tanımamalı. ah bir de şu gerici zihniyet babaları olmasa, ah olmasa..

(bkz: kitaplarla gaziantep antik kent zirvesi)

15 nisan son gün.. istanbul'da bulunanlar ulaşsın.

turkiye ve ulke icin birseyler yapmak isteyen herkesin katilmasi gereken kampanyadir. nice cocuklar okula gidememektedir.

kulak asılması gerekir.

kitap okumaktan keyif alan çocuğun kitap bulamaması.

--spoiler--
istanbul'lu şehir çocuklarına tanınan fırsatın onda biri tanınsa derya'ya.. ah tanınsa ya?
--spoiler--

(bkz: türkiye de 1 milyon çocuğun okula gitmemesi)

Kendisinden bir 60 yıl önceki siyasi kişilerin yarattığı sorunları yaşlarından kat be kat ağır yaşayandır.Sadece okumak değil insanca yaşamak adına hiçbir şans tanınmayan bu çocukların gözleri mavi değil genelde karadır.ve bu çocukların kaderi 60 yıldır hiç değişmemiştir.
Küçük amerika özentisi bir zihniyetin kurbanıdır onlar.

(bkz: pamuk eller kitaplara beyler)

okuyun diyecektim çocuklar ama
kalem tutamayacak kadar üşümüş/se umutlarınız
derman yok/sa parmaklarınızda
yakın topladığınız kağıtların hepsini

geçin karşısına ısının
donmasın gözyaşlarınız yanaklarınızda
Varsın ateşi közleyenler utansın.

denizyıldızı misali, kurtarabildiğimiz kadar çocuğu kurtarmak.

ve işte bu nedenle;

(bkz: kitaplarla gaziantep antik kent zirvesi)