bugün

Bir isyan değil, bir yıkıntı başlığı.

Ben çocukken Annem meleklerin çocukları koruduğunu söylemişti. Ona öylesine derinden inanmıştım, inancım o kadar saftı ki, kendimi görünmez bir kalkanla kuşatılmış hissederdim.

Şimdiye kadar.

inanç ne kadar güçlüyse yıkıntısı da o kadar büyük oluyor, altında kalıp nefes alamıyorsunuz. Sözlerime şiir tercüman olsun;

"cehennemden yükselen neşideler
Örtbas edebilir miyiz
Bunca iniltiyi
Kuğuların kanat sesiyle
Ve terennümleriyle meleklerin"
Hiç korumadılar ki dedirten cümledir.
Çocukları koruması gerekenler halktır; olmayan, uydurma, kurgu şeyler değil!
melekler hiçbir zaman çocukları korumadığı gibi. allahta hiçbir zaman anlatıldığı gibi çocuklara rızıklarını vermedi.
ortadoğuda ölen çocuklar ve afrikada rızıkları postalanmayan bebekler açlıktan ölüyor. ve ölmeye devam ediyorlar. lanet olsun ki halen bunlara inananlar var.