bugün

ilk oyunu rüya sahnelerinden illallah edip bıraktığım için bir türlü başlayamadığım oyun.
Bıktırmıyor. Evet.

Behzat ç'nin deri ceketi ile akıyorum.
playstation 2 nin zar zor kaldırdığı zamanın en büyük yapımlarından biridir o zamanlarda çıkan oyunların grafikleri bir yana bu oyunun grafikleri muhteşemdir üstelik o yıllarda çıkan hiçbir oyunda ragdoll yoktu sanırsam sadece hitman serisinde vardı ama bu kadar başarılı değildi.
Asla ilkinin tadını vermeyecektir.
en sevdiğim oyunlardan biriydi. midnight club 2 yle birlikte bugüne kadar benim için en iyi oyunlardı.
Psp deki o slowmotion taklalar.. harbi gold days be
Geçenlerde geçmişi yad etmek için oynayalım dedik. Bitirmeden başından kalkamadık. Öyle de bir oyundur.

Bu oyunda Mona Sax yaşasın diye en son zorlukta bitirdiğim yılları hatırladıkça ayrı bir hüzünlenirim.

Artık o kadar boş zamanımız yok böyle şeylerle uğraşacak. Yaşlandık sözlük.
çok kral oyundu çok.
max payne : geçmiş genişleyen bir çukurdur. kaçmaya çalışırsınız, fakat ne kadar çok koşarsanız, arkanızda o kadar derinleşerek büyür, ta ki topuklarınıza ulaşana kadar. tek şansınız dönüp yüzleşmektir. fakat bu aşkınızın mezarına bakmak, bir silahı ağzından öpmek, kendi karanlık yuvasında titreyen, kafanızı uçurmaya hazır mermi gibidir.

max payne : geçmiş bir yapbozdur, kırık bir ayna gibi. sen parçaları birleştirdikçe, resim kaymaya devam eder. ve sen de onunla değişirsin. sana zarar verebilir, çılgına çevirebilir. seni özgür bırakabilir.
ben taaaa ne zaman 1ini oynamıştım (yaş 46), sonuna geldim ama bitiremiyorum, imkansız, arkadaşım bizdeydi, oturdu başına, ölümsüz yaptı, kule gibi bir yerdi 2 dakikada bitirdi.
müziğe bak be heheyt

http://www.youtube.com/watch?v=spK_F8zsttI