bugün

james hetfieldın master of puppets şarkının sonlarına doğru yaptığı, cuk diye oturduğu ve belkide o pis gülüş olmasa şarkının biraz daha az güzel olmasına sebebiyet verecek olan gülüştür. böyle alaylı mı desem, kendinden emin mi desem bilemedim lan, hala kulaklarımda yankılanıyor.
(bkz: obey your master)
(bkz: thriller).
Efendisine itaat ettiren bir parçada öyle bir gülüşün olması şaşılacak bir durum değildir.