kızılaya inmek

ankara'yı ziyaret edip de mutlaka uğranılan mekanlara inme isteğini vurgulamaktır.

armut almaya gidilmektedir.

3 katlık bir asansör yolculuğunun sonunda gerçekleştirilebilecek eylem if you were me...

genellikle doğma büyüme ankaralı olanların ortaokul ve lise çağlarında sık sık gerçekleştirdiği eylem. bu yüzden üniversitede olup hala ankaradaysanız zaten bıkmışsınızdır ve huzuru başka yerlerde arıyorsunuzdur. eğer şehir dışından geldiyseniz ilk başta ilginizi çeker fakat gerek ankaralıların olumsuz tepkilerinden gerekse kendi edindiğiniz deneyimlerden dolayı hor görmeye başlarsınız. böyle durumlarda tunalıya ya da bahçeliye gidilmeye başlanır. araba, kızılaya inme eyleminde büyük sorumluluk ister. pazar günleri gidilmemesi tavsiye olunur.

Aslen Ankara'lı olmayan, ODTÜ yurtlarında kalan öğrencilerin sıkça kullandıkları ibaredir. Bu cümlede, ODTÜ'nün zaten bir şehir gibi, kendi içinde restoranları, AVM'si, spor merkezi vs olması önemli rol oynar. Kampüsten çıkarken, başka bir şehre gidiyormuş gibi hissederler. Bazen kullandıkları 'şehre inmek' deyimi de aynı manadadır.

Ankara için özel bir kavram; (bkz: bütün yollar Kızılay a çıkar)

her gün yarın yapayım dediğim ancak üşengeçliğime kurban giden olaydır .

(bkz: zulüm) *

ankara'nın coğrafi yapısı nedeniyle sıhhiye dışındaki mevkilerden kızılay'a gitmek şeklinde yapılan eylemdir.

yaptiginizda, cogu banklarin ustunde mavili* apaci genclerin oturdugunu, kizlarin yuzu fondotenden bembeyaz, boyunlari esmer karasi gezdigini gormenizle sonuclanir. guzel midir, guzeldir tabi avm sevene!

daima üşendiğim bir eylemdir. bir de kızılaya çıkmak olsa gerisini siz düşünün.

eryaman dan kızılaya gidilirken kullanılan cümle.zira eryaman o kadar uzaktır ki kızılaya, boludan kızılaya gidilse aynı sürede eryamandan kızılaya gidilir..*

artık kızılay'da kızılay avm olduğuna göre avm'den bahsediyorlardır.

(bkz: ankara)

kanını ilaç araştırma şirketlerine satan bireyin, ekonomik krizden etkilenip kanını kızılay'a vermesi durumudur. şahsen kanlarına paha biçebilenleri kıskanıyorum. benimkine paha biçilemediğinden arz bekleyecek bir talep olmuyor, dolayısıyla hep kızılay'a gidiyor paralar...

kan bağışlayın lan!

ankaralı dağlıların beyanıdır.

Dağda (beytepede) yaşayanların sıklıkla yaptığı eylemdir.

Dikmen sırtlarında oturan bireyin lafıdır zira ordayken inilir..
(bkz: kızılaya çıkmak)

klasik ankaralı ifadesi.*