küçükken yapıp da büyüyünce kızılan şeyler

başlıga uygun örnegi içinde bulundugumuz ramazan ayından vereyim. küçükken özledigim olaylardan biridir teravih namazlarına gidip fatiha nın sonundaki amini var gücümle bagırmak en az 20 tane arkadasla beraber az dayakta yemedik amin sevdasına. dün yolum camiye düştü uzun bi aradan sonra, baktım aminciler -sayıları bizden az olmasın- görevi almıslar layıkıylada yerine getiriyolar. onlarında sonu kaçınılmaz şamardı bizimki gibi ama bu sefer tokadın sahibi çok ilginçti. benim küçüklüğümde beraber tokat yediğimiz arkadasım nasıl da yapıstırıyordu çocuga. en az amin kadar ses çıkarttı tokatın sesi. aklıma hemen unutamadıgım bi tokat gelmişti o anda acaba o tokadı atan güzel abide çocuklugunda amin diye bagıranlardanmıdır diye düşünmeden edemedim.

pipimizi göstermek.

arkadaşlarını yok yere dövmek.

söylenmiş sözler, yapılmış eylemler, saçma sapan hareketler, vs.. insanoğlu gelipte tüm bu şeylerin etkisinden kendini kurtaramamışsa, başarısız bir gelecek onu beklemektedir.