bugün

her maç birilerinin anasına söven teknik direktörlere filozof dendikçe daha çok böyle olur.
Ben ilk küfürü 8 yada 9 yaşımda öğrenmiştim. şu an bazen denk geliyorum 5 yaşındaki çocuk küfür ediyor. Okula gittiği olsa diyeceğim ki okuldan öğreniyor.
Bu ülke, " pipini göster amcalara bakiim" diyen bir kültürle nesiller yetiştirmiş bir ülke olması sebebiyle, küçücük çocukların küfür etmeleri pek tabii ki doğaldır.

- Bak bak amcası, ahmet ne diyoo! Söyle olum!
- Ananı s..kiyim!
-Ahahaha Vaaayy aslan parçası! Koçum benimm!

Geberin ulan!
Püüüü!
Dili daha kelimelere dönmeyen 3 yaşındaki erkek çocuğuna çikolata verip sağa sola küfrettiren ergenler vardı 25 sene evvel. Ama en trajikomik olanı ilkokul arkadaşımızdı. Dedesi para verip gelene geçene küfrettirirmiş minik mertolu. Küfürü yiyenlerde güler geçermiş çocuğa. işte ne olduysa okulun ilk haftası olan mertola oldu. Kadın öğretmenimize sürekli küfreden mertol sempatik olduğunu düşündükçe yedi zopayı. Garip ananeler vardı o zamanlar.
çok ama çok üzücü bir durumdur. ayrıca ciddi bir toplum sorunudur ama kimse dikkat etmiyor üstüne destekler gibi duyunca kahkalar atıyorlar. bu çocuklar eğer ailede eğitilmezse sosyal bozuklukları hatsafhada olan bireyler yetişiyor ne yazık ki.
Aile terbiyesi almamislardir.
Bunca küfürü ilk ailede duyarlar. Sonra mahallede okulda.