bugün

bu memlekette göte göt denir meselesi değil bu tabii, atlama hemen. nedenine ulaşamasam da var bu garip hadise işte. yaşıt olan bu anne-babanın kardeş çocuklarında "vay kuzen, n'aber ya?" lafıyla başlayan, insanların suratında yapmacık gülüşlerin hakim olduğu konuşmaların sayısı hiç de azımsanacak kadar az değil bence. adam "tolga nasılsın ya?" diyeceğine, geliyor, samimiyetsiz bir şekilde, yıllar sonra annesinin sokağa attığı kardeşini tekrar bulup, kucaklayacakmış gibi "oo kuzen! vay!" diye giriyor lafa. yaşın falan da hiç fark etmiyor he, 10-20 olsan da "kuzen!", 40-50 olsan da...

vadeli edit: adım tolga değil lan, yavşak mıyım ben?!
tüm kuzenlerimle olan diyaloğum bu şekildedir. ismiyle hitabetmek daha samimiyetsiz geliyorsa böyle denir.
kırk yıllık amca oğlunu teyze kızını "kuzen" diye çağırmak. bir türlü alışamadım, alışamam.

madem öyle eltiye elti, görümceye "n'ber görümcecim" densin, diyenler desin ben demem
(bkz: can dostuna kuzen diye hitap etmek)