bugün

genel davranışın aksine yaptığım şey. önde kötü kuruyemişleri yiyip kendime işkence eder, tat reseptörlerime umutsuzluk yaşatırım. sonra gittikçe güzelleşen kuruyemişleri yiyip reseptörlerimi zevkin doruklarına çıkarırım.
içinde leblebi olan karışık kuruyemiş almış olmayı gerektirir.
biz ilk soslu misir yer ve antep.fistigi *
sonucunda birinin gelip :
aa sen bunlari sevmiyon heralde

diyip kajulari, fistiklari goturmesi olacaktir.
bu fıtratta biriyle uzun süreli oturup çerez kola eşliğinde sohbet edebilirim. son kaju'yu kim yiyecek diye birbirimizin gözüne bakmayız hiç olmazsa. döner ile ayranı aynı anda bitiren türk evladı misali.
Tıkar..

Sonra bi de fazlaca susatır. E ondan sonra da diğer yemişleri yeme isteği kalmaz felan..
şekerli ya da çikolatalı leblebi olursa olabileceklerdendir.
sadece leblebi alabilen bir kuruyemiş sever için üzücü bir sondur.
diğerlerinin tadının ağızda daha fazla kalmasını sağlam için yapılan eylem. ben yaparım çok.