bugün

özellikle öğrenciyken ve bilhassa ramazan aylarında insanı hüzne, isyana ve açlığa sevk eden durumdur. arada sırada bize de uğra ya. evet.
düşürülüp istemeden kırılmıştır.
artık unutulması gereken yemek tabağıdır. Kırılma ihtimali yüksek tabaktır.
üşengeçlikten verilmez, tam tabak bulunup verilicektir ki unutulur.
en sonunda tabak sahibi gelir alır. Rezilliktir utanır insan
güzelim yemek takımının anlamını yitirdiği andır.
Komşudaki yemek tabaklarının mutlaka benzeridir ve hemen benimsenmiştir. Veya takım tamamlanmaıştır.
kimi hallerde "tabak boş verilmez" düsturundan şaşmamak adına, evde unutulup verilmeyen tabaklar da olabilir.
- anne, bu tabak komşunun değil miydi?
- bakiim, hıı evet.
- biz de ne arıyo hala? versene kadının tabağını.
- boş vermiyim diyom, yarın misafirlere börek yapınca...
- anlaşıldı tamam.
(two years later, same place)
- anne bu tabak bizim miydi? hiç bi eşi yok bunun?
- bilmiyom ki, koy kenara dursun.
unutulur.. üzerinden günler, haftalar geçer.. bir gün kapı çalınır ve tabağınız "ben geldim" der ama umrunuzda olmaz sadece tek kelime edersiniz, "hoşgeldin"..
Fast foot kültürünün etkisidir. Komşuya götürülen plastik dışında her tabağın depozitolu olduğu herkese öğretilmelidir.
komşudan boş gelen yemek tabağından daha sevilesi olan tabaktır.
(bkz: anneler yazar olsa açacağı başlıklar)
komşunun evinde başka komşulara götürmeye değecek seviyede yemek pişiremediğini gösterir.
kendine zar zor bakabilen komşudan gelmeyen yemek tabağıdır. bunun için komşu kınanmamalıdır.
eğer tabak orda kalırsa annenin sana o tabağı gidip almanı istemesi.
yetenekli ev hanımı komşudan, çalıştığı için kurabiye börek falan yapamayan komşuya gelmiş dolu tabaktır. bir türlü geri gidemez, sırf komşuya dolu tabak götürmek için kurabiye, börek ustası olunamaz.

6 aydır duruyor tabaklar, bakalım daha ne kadar duracak?
Kırmış olabilir.