kitap okumanın gereksizliği

katıldığım görüştür.
kitap okumak zaman kaybıdır.
roman oluyorsan eğer okuma git film izle.
eğer bilgi verici bir kitapsa gereken bilgi neyse git internetten bul, aradığın bilgiyi bulacaksın diye arada bir sürü gereksiz bilgi ediniyorsun buda zaman kaybı.

Hayatinda hic kitap okumamis, okusa da anlamamis insan beyanı.

Butun gununu, internet basinda, gazetelerden dergilerden medyadan uzak, gereksiz programlar izleyerek bos ve sıg gecirmeye alismis; hayata daima dar pencereden bakan ve camdan gettolarini kirmayi basaramamis ve asla basaramayacak olan insanlar icin gecerli olan bir durumdur..

herkesin kendi düşüncesi. benim gözümde kitapların yeri bambaşka. ne zaman bi kitap okusam oradaki karakter gibi davranıyorum. o olmak istiyorum. tabi kişiliği tam anlamıyla oturmuş kişileri hiçbir kitap etkileyemez. onlar için haklı bir beyan.

tıbbın çaresiz kaldığı insan tipidir.

Kitap ve gazete sayfaları arasına gömülmemiş yazarımsı beyanı. Evet şimdi her şey elinde değil mi ? Bütün görsellikle halledebiliyorsun bilgi kaynagını. Be kardeşim hayâl kurmaya ne oldu ? Ya kelime dağarcığımıza ? Bir kitabın filmi çıktığında az mı sövdük bu kadın o kadın olamaz diye. (bkz: one day). Şimdi okumayalım bakalım diyorsunuz ya bakın daha neler göremeyeceksiniz baka baka.

Matematiksel islerle ugrasip ilerlemek daha mantıklidir. Acayip kafa acar ufuk acar. Bir alan secerek buradan uzmanlasmak lazim...

aha recep efendi'nin "dindar gençlik"inin zihin yapısı ve zekâ seviyesinin özeti.

adının hep yaşamasını, sadece 60-70 yılla sınırlı kalmamasını isteyenlerin savunmadığı önerme. hiç ölmemenin bir yolu da kitap yazmaktır. misal bir Dostoyevski, çeşitli romanlar yazarak hiç ölmemeyi ve unutulmamayı garantilemiştir. ölümsüzlüğü getirecek bir kitap yazabilmek için de çok okumak daha da önemlisi seni okuyacak okurların olması gereklidir.

Bu düşünce sahiplerinin sözlükte kınanması ve meme uçlarından tavana asılması gerekir.

(bkz: yazıklar olsun)

aşağı yukarı 20 kitap okudum şimdiye kadar, çok azı hariç pişmanım.

ayırdına varabilmiş birey için pişmanlıktır. çocukken kafasına kakılan telkinlerden öteye gidememiş bireylerden olmamak gerekiyor.

bu durumda dostoyevski, shakespeare, goethe, wilde... kitap okumadan kitap yazdılar.

• neymiş kitap okumak yaratıcılığı öldürürmüş. bilakis kitap okumak hayal gücüne hizmet eder ve bu da yaratıcılığa sebep olur.
büyük yazarlar okudular ve daha büyük muhayyilelelerle büyük yapıtlara imza attılar.

• dostoyevski okuduysanız kitaplarında daima gogolden, turgenyevden, muhtelif rus şairlerden bahseder, alıntılar yapar, onları okuduğunu belli eder. turgenyevin nihilist bazarovu olmasa dostoyevski ivan fyodoroviçi yaratabilir miydi?

• neden büyük yazar çıkmıyor sorusunun da cevabı basit: oğuz atay bile hak ettiği değeri yeni yeni görüyor. şu an 21. yüzyılı yaşıyoruz ve 22. yüzyıl bu yüzyılın parlayanlarını okuyacak. belki rus edebiyatından yeni gogol'ler bizden yeni tanpınar'lar çıkacak.

• freud: "dostoyevski olmasaydı, dünya psikanalizi daha çok beklerdi" derken de bu sözde gerçekliği çürütür. freud için ufuk açmıştır fyodor m.d.

• misal, aristo niye bu kadar büyük bir filozof? platon ve sokrat okuduğu, doğa filozoflarının bilgisine haiz olduğu ve hayal gücü, muhakeme konusunda sıkıntısı olmadığı için.

olmayan gereksizliktir.