bugün

biliyorum, iyi insanlarız biz...

ama istiyorum ki üstündeki örtüyü aralayalım biraz, eşeleyelim, ne dersin?

kaç kez herhangi biri için, ölse, benim için iyi olur diye düşündün?
kaç kez tüm hücrelerinde hissederek ölmesini istedin birinin? ne? hatta öldürmeyi düşündüğün anlar da mı oldu?

ama katiller kötü insanlardır.

sana yasak birini arzuladığın oldu mu hiç? sonradan, yok artık demiş olsan da hatta gülmüş olsan da kendine, onunla sevişsem nasıl olur acaba dediğin olmadı mı?

halbuki, en çok da namuslu ve ahlaklı insanlar olduğumuz için iyi insanlarız biz.

çaldığını biliyorum, ilkokuldan çok sonra üstelik. masum bakkal hikayelerinden bahsetmiyorum. çaldığın ya da bunu çalsam ne olur ki dediğin o an, aklına geldi mi o kadar da iyi bir insan olmadığın.

kimse bilmeyecek olsa hatta sen bile hatırlamayacak olsan, gözünü kırpmadan hangi suçu işlerdin?

inançlı olduğun için, yani korktuğun için tanrından, kimsenin öğrenemeyeceği ama yapmadığın kaç suç, günah var.

tanrına ve adalet sistemine duyduğun korkudan işlemediğin suçlar mı iyi insan kılıyor seni?

kim olduğumu biliyorum, çok kötü dediğim insanlardan, toplumun gözünde daha iyi biriyim sadece. suça defalarca yaklaştığım halde tanrı ve adalet sisteminden korktuğum için, ilişkilerim, düzenim bozulmasın diye bir adım öteye gitmedim.

eşiğine geldiğim o suçu işlemedim.

edit: imla
(bkz: I know what you did last summer)
hafızasını kaybeden insanın, sürekli olarak tekrarladığı cümledir. aradabirde ben nerdeyim diyebilir.
Kim olduğumu bilseydim burada olmazdım şüphesiz
Belki bir dağ köyünde koyunları otlatır
Yada bir sahil kasabasında tekne boyardım..
Kim olduğumu bilseydim eğer sen sen olmazdın
O çok sevdiğim arkadaşımdan uzak
Belki nefret ettiğime yakın olurdum o zaman
Kim olduğumu biliyor olsaydım gökyüzüne her bakışımda
içim titrer, mutluluk duyardım
Yağmurda yürümekten çekinmez,
insanlara sevgi vermekten korkmaz,
Bu yaşta sokakta top oynamaktan utanmazdım
Kim olduğumu bilseydim eğer ben ben olmaz
O çok sevdiğim insana seni seviyorum derdim