kendini kabadayı sanan kadın

bir gün bok yoluna gitmesi muhtemel olan kadındır.

hormonal dengesizlik alametleri görünen kadındır.

yememiş kadındır.

içiniz fesat.

(bkz: kabadayı)

(bkz: kabadayı)

(bkz: kabakarı)

genel olarak belli bir yaşanmışlık düzeyini aşan kadınlarda görülmez bu sendrom, ancak ve ancak toyluk, ergenlik dönemlerinde belirginleşen eğilimdir. hayat güzeldir, gencizdir, kanımız kaynıyordur. özellikle futbol aşkıyla içimizde ukdeler filizlenir ufaktan. "zaten bende şans olsa erkek doğardım" tripleri gelir bir müddet. sonra işte bu elim vaka cereyan eder. erkeksi duygular ve eğilimler bastırılamaz düzeye ulaşmıştır. küfürlü konuşuyor, saçlarımızı kısa kestiriyor, hatta çizik attırıyor, adeta öküzleşiyor, vur dedik mi öldürüyor, hazno formatına giriyoruzdur hızla. çevreden gelen tepkiler yanıltıcı oluyor, kendimize yakıştığını sanmamıza sebebiyet veriyordur. bir müddet sonra gerçeğin ayırdına en acısından acı bir şekilde varırız. bir şeyler iyi gitmiyordur. toplumumuzun böylesi bir keşmekeşi kaldıramayacak kadar normal çizgileri olduğunu farkediyoruzdur. akabinde değişim kaçınılmaz oluyor, tanınamayacak hale gelene kadar cinsiyetin gereklerine uyuyoruzdur. yakın çevre bu yeni ahvali yadırgasa dahi, aslında doğru olanı yapıyoruzdur. aferindir.

edit: manuel ayar.