bugün

Maslow'un ihtiyaçlar hiyerarşisine göre kendini aşmış, potansiyelinin zirvesinde, kendine güveni tam, yapmacık davranmayan, doğal, kendinden hoşnut, barışık, eksiklerini hatalarını bilip ona göre hareket eden, yaşamından keyif alan, özgür, doğru-yanlışı ayırt eden, kararlı, yalnızken de toplum içindeyken de aynı davranan, içi-dışı bir, hayatın mizahi yönünü de rahatça kullanabilen aşmış insanlardır.
(bkz: cem yılmaz)
(bkz: seyfi dursunoğlu)
(bkz: adolf hitler)
(bkz: mehmet ali erbil)
(bkz: tuncel kurtiz)
(bkz: okan bayülgen)
(bkz: jim carrey)
(bkz: nejat işler)
(bkz: erdal beşikçioğlu)
(bkz: demet akbağ)
(bkz: donald trump)
Tam olmasa da belki (bkz: öykü serter)
bir tarikata mensup insanlar da olabilirler. bazen bir badem bıyık, abdest alıp kurumaktan ve çeşitli duygu salınımlarından oluşmuş ciddi bir kanıksanmış koku, arapça falan bilmedikleri halde ve hiçbir arap ya da arapça ile ilgili bilgisi gelişmiş insanın konuşmadığı değişik yayvan, tarikatta öğrenlen islami bilgileriyle övünen insanların konuştuğu gırtlaktan bir aksan yeterli olabilir bazen, kendini gerçekleştirmek için.
Hitler bunlara hükmeder dostum. Bence çıkar listeden
Korkunun, kaygının nerdeyse sıfırlandığı, hiç bir unsura ya da insana mutlak bağımlılık hissetmeyen, hayatı kendi kişiliği ve prensipleriyle olumlu yaşamayı öğrenmiş insanlardan oluşur.

Kendilerini gerçekleştirmenin yanısıra, evrenle ve insanlıkla da barîşık yaşayan, komplekslerinden arınmış insanlardır aynı zamanda.

Güçlü, donanımlı insan işidir.
Hayranlık uyandırırlar.