bugün

aslında "babasına baba deyip, kayınpederine babacım diyen evlat" olacaktı.
bu insan türü babasıyla gayet large konuşurken, kayınpederine karşı acayip saygılı olur. bunlar tüm cümlelerini babacım ile bitirirler. babaları, bunların kayınpederleriyle bu şekilde konuştuklarını duysa kahrından ölür, ölür.

öğüt: kayınpederine babandan fazla saygı göstermeyeceksin arkadaşım, yakışık alır mı hiç? yengeye, ya da ailesine yaranmak için yapılır mı? benim çocuğum yapsa yaşına başına bakmam girişirim komple.
(bkz: içgüveysi)
(bkz: hayırlı evlat damat)
kayınvalidesinede anneciğim diye hitap eder.

(bkz: hanım köylü)
öz babası hala hayattadır. Şöyle ki;
babasını kaybetmişler bilirler, ikinci birine baba demek ölmekten daha çok acı verir "insan" a.
(bkz: kayın baba)