karanlıkta sabah kuşları

kitabın içindeki ey kavmim adlı denemenin muazzam ölçüde güzel olduğu, ahmet altan'ın deneme kitabıdır.

bu enfes kitaptan bikaç satır eklemeden duramam ey dostlar
Pazartesi Hikayeleri’nin sararmış kâğıt kokan sahifelerini karıştırsam, sahaflardan alınmış kitabın satırları arasında benden önceki sahibinin çizdiği çizgileri görüp onun nasıl bir insan olduğunu altını çizdiği cümlelerden anlamaya çalışsam.

Kimse için üzülmesem, kimse benim için üzülmese. Hamağın içinde usul usul sallansam. Eşkiya Ininde’yi, Paris’in Esrarı’nı okusam. Unutsam başka insanları, ayrılsam onlardan, nasıl yaşadıklarını ve nasıl öldüklerini merak etmesem.

Guguk kuşunun guguklarını saysam. Kapaklan solmuş o eski kitapların içine dalsam. Savaşlar, ölümler, ihanetler, kederler yalnızca kitapların içinde olsa, hayat kitapların arkasına çekilse. Kimse bana bir şey sormasa. Ben kimseye bir şey söylemesem. Kalın gövdeli, uzun ve yaşlı ağaçların gölgesinde, unutulmuş eski bir ağaç gibi yatsam,

Başucumda bir sürahi limonata, bir yığın eski kitap olsa. Usul usul sallansam hamakta.