bugün

"birisi gelip tüm bunları benim yerime yapacak mı acaba?" diye düşündürür insanı. bir taraftan rahat vermez, kafa sürekli oradadır. başka bir şeyde yaptırtmaz, bir donma anı hakim olur beyninize. "hangisinden başlamalıyım?" sorusunun cevabını bulmak bile, saatlerinizi harcayabilir. bu gibi durumlarda; gerçekten hiçbir şey yapılamaz.

"uykum var, sonra yaparım bunları." diyip yatarsın. vicdan azabından uyuyamaz, döner durursun. *
(bkz: türklerin uzaya çıkamamasının nedenleri)
battı balık yan gider zaten yetişmeyecekti kasmaya gerek yok.
(bkz: bitmeyen işin anasını yatmak mikermiş)
kaba oldu ama cuk oturdu sanki.
(bkz: klasik öğrenci modeli)