izmir otobusunden inilen an

kışsa ayazın yüzümüze vurduğu, yazsa "bu ne sıcak yaa" serzenişinde bulunduğumuz andır.

otobüsün bagajına doğru yönelmeye başlamadan önce yaşanan son andır.

izmirde sevgilisi olanlar için otobüste kurduğun hayalleri gerçekleştirme zamanıdır.

yaz olsun kış olsun ciğerlere doldurulan derin nefesin tanıdıklığı insana "Ah be havasına kurban olduğum izmir!"dedirtir..istanbul'un havasından sonra normaldir.Mübalağa değildir...doğduğun büyüdüğün şehrin havasıdır.başka bişeye benzemez..akabinde gözler hafiften nemlenir..ama servis duygusallıktan anlamaz çeker gider.dolayısıyla hemen toparlanılır..kıran kırana bir en önce valiz kapma yarışına girişilir...

kulağınızda duygusal bir müzik varsa ister istemez insanın tribe girdiği an.

(bkz: ankara yolcusu kalmasin) sozunun duyuldugu andan nefret edildigi oranda sevilen, ici huzurla dolduran andir.